Indrukwekkend!

Er wordt een heel aparte wereld in dit boek opgeroepen, waar je zonder meer in gegooid wordt, een beetje donker-Victoriaans. Het kost eventjes tijd om je te oriënteren, maar zodra dat is gelukt, wordt het steeds boeiender. ..

Op voorhand stelde ik me vragen bij het label 'verbeeldingsroman', maar na de leeservaring snap ik wel waar dat vandaan komt. Ja, dit boek is fantasy, maar er zitten ook scifi-elementen in, en het heeft literaire kwaliteiten.

Enerzijds zit de vaart zo in het verhaal dat je amper tijd krijgt om adem te halen, de schrijfster sleurt je gewoonweg mee. Anderzijds zijn er de illustraties met poëtische onderschriften, waardoor je wil gaan stilstaan, kijken, en ja, ademen. De schilderijen zijn allemaal van de hand van de schrijfster, en die hebben me ook in de eerste plaats naar dit boek getrokken, met hun Chagall-blauw en intrigerende taferelen. Ze zijn eigenlijk té goed, ik raakte er door afgeleid als ik ze tussen het lezen door bekeek. Ik moet dus eerlijk bekennen dat ik ze op een gegeven moment ben gaan overslaan, zodat ik me eerst op het verhaal kon concentreren. Daarna ben ik teruggekeerd om van die intermezzo's te genieten, en zo beleefde ik het verhaal nog een tweede keer, een boeiend extra laagje.

De schrijfstijl is beeldend, rijkelijk. Intrigerende details trekken je mee, je kunt je er iets bij voorstellen, maar je wil graag preciés weten hoe het zit - wat is een lagaejaar? Wat is een cameeroemer? Het is heel bevredigend om de meeste uiteindelijk beantwoord te krijgen. Rauwe passages worden niet geschuwd, een bepaalde scène was echt op het randje van wat ik nog 'aankan', maar ik moet toegeven dat het alles wel extra doordringend maakte. De ernst en de epische omvang van Chloë's taak - waar ze heftig mee worstelt - raakt. De leefwereld van de harpijen voelt echt.

Ik kijk uit naar het vervolg!