In de wereld gaat het fout, maar wat ben jij aan het doen

Een klein boekje, groot verhaal. Helaas heeft Dimitri Verhulst het in dit boek maar een klein stukje over de vijand (aanslag op Schiphol), maar eigenlijk geeft hij hierin wel aan waar een mens vooral mee bezig is.
We staan eigenlijk maar heel kort stil bij de ellende. Eventjes de sensatie oppikken, er met elkaar over praten zo van: weet jij het al dat... en vervolgens gewoon weer verder gaan in je eigen wereld.
De hoofdpersoon gaat "eventjes" een drankje doen met zijn vrienden, maar zijn vriendin weet wel beter...
Wederom gaat de hoofdpersoon met zijn drankgebruik over de schreef totdat hij helemaal zijn eigen grenzen van zijn drankgebruik te boven gaat.
Tussendoor gebeurt er ergens op de wereld iets verschrikkelijks, maar ja dat is nu eenmaal zo. We nemen gewoon nog een drankje en gaan verder met onze eigen problemen. Ik rook en drink nog wat en weet dat mijn longen vol met gif raken en mijn lever de hoeveelheid alcohol niet meer kan verwerken, maar ik ga heus wel stoppen; alleen nu nog niet.
Dit boek laat eigenlijk zien dat we soms stilstaan bij het leed, zolang dit in het nieuws is, en we vervolgens weer gewoon onszelf verder aan het vergiftigen zijn.
Op zich een heel goed boek, maar aan het einde van dit boek laat het je wel even stilstaan bij je eigen gedachten. Waar ga ik zelf mee verder als ik een slecht bericht op TV zie of hoor. Ja het is verschrikkelijk, maar morgen moet ik weer dit of dat doen........