Turbulente tijden

Meteen op de eerste bladzijde in het derde deel van de Cazalet-kronieken wordt het verhaal weer opgepakt en zit je er helemaal in. Met de personages heb je inmiddels na twee boeken een band opgebouwd zodat je zelfs – net als de Cazalet-familie – de rol die één van de overleden personages innam, mist.

Hoewel de karakters in de eerste twee delen al waren uitgediept, verrassen hun ontwikkelingen je in dit deel en met name het tempo waarin ze plaatsvinden.
Werd in het eerste deel de zorgeloze jaren voor de betrokkenheid van Engeland bij de Tweede wereldoorlog geschetst, in het tweede deel het uitstellen van allerlei plannen omdat het oorlog was, in dit derde deel (maart 1942 – mei 1945) komt niet alleen de Tweede Wereldoorlog maar ook de persoonlijke ontwikkelingen van de personages in een stroomversnelling terecht. Hoewel dit vaak uitwerkingen zijn van lijnen die eerder zijn aangezet, overvalt het je toch wel enigszins. Het maakt wel dat dit deel vlot leest en van begin tot eind weet te boeien met een mooie cliffhanger aan het eind zodat je niet kunt wachten tot het vierde deel verschijnt.

Wat mooi naar voren komt, is het verschil tussen een land wat in oorlog verkeert maar niet bezet is (Engeland) en een land als Nederland. Waar in Nederlandse oorlogsliteratuur altijd een rol is voor het verzet, gaan mannen hier naar het front, met alle onzekerheid van dien, en komen af en toe voor even terug naar huis. In die hectiek komen ook relaties in een snelkookpan terecht.