'Akelig' herkenbaar

Al gewend aan Verhoef''s schrijfstijl, Was ik meteen vertrokken. Tijdens het lezen wist Verhoef me enorm te raken. Bijna alles herken ik wb de relationele perikelen en deed me doen nadenken over mijn eigen leven, wat ik eigenlijk niet wilde. De Flash Back''s waren niet persoonlijk herkenbaar maar zo beeldend vanuit het kwetsbare kind Vera geschreven, dat ik onmiddellijk beeld had van een vroeger klasgenootje dat ook 'buiten de boot viel'. De beschrijving van haar eenzaamheid en onmogelijke strijd om gezien te worden, liet het Kind Vera onder mijn huid kruipen. Het deed bijna pijn verder te lezen, maar het boek lag gebijteld in mijn handen. Het einde trof me enorm en bij de kindertekening kwamen dan toch tranen. Nog dagen na het boek uit was, bleef het verhaal in mijn hoofd. Moet even wennen dat het boek fictief is, ondanks de gedachte aan het verleden van Verhoef zelf, die ooit in een interview aangaf zelf slachtoffer geweest te zijn van pesten.
Lezen!