Terugblik op een fantastische loopbaan en angst voor de toekomst.

Ik mocht voor Hebban deelnemen aan de leesclub van het prachtige Vlaamse boek “De laatste ronde” van Louis Van Dievel.

De auteur geeft in pittig Vlaams de laatste ronde-week weer van facteur Ludo in een gefantaseerd dorp Bovenbroek.
Eender welke Vlaamse gemeente kan model staan voor Bovenbroek. Een dorp waar iedereen iedereen nog kent en waar niets verborgen blijft voor de gemeenschap.

In een mooie verhaalstijl neemt facteur Ludo ons in flash-backs mee naar zijn huwelijk, zijn werk, zijn verdriet, zijn bedenkingen…maar ook zijn angst voor de toekomst. Hoe gaat hij zijn dagen doorbrengen tijdens zijn pensioen.
Gaandeweg leren we meer over Ludo en over zijn kruisweg. Hoe hij gebukt gaat onder de verdwijning van zijn dochter Karen waardoor zijn vrouw Marij gekraakt is en werd opgenomen in een verzorgingstehuis waar hij haar regelmatig opzoekt, maar geen enkele voeling met haar krijgt.
Het is duidelijk dat in Bovenbroek ieder huis zijn verdriet, tegenslagen en mislukkingen draagt.

Van Dievel heeft het verhaal mooi neergepend in een vlotte Vlaamse stijl en voor iedere lezer vlot leesbaar en begrijpbaar.
Het verhaal heeft de nodige humor, doch er is eveneens een psychologische en tragische inslag. Een verhaal met als het ware een lach en een traan

Naast Ludo voert de auteur een aantal bijfiguren op, waaronder twee stagelopende postbodes – Anissa en Cheyenne - die Ludo onder zijn hoede moet nemen en een irritante postmeester, die zich wil laten gelden tegenover zijn personeel, doch er eigenlijk geen vat op heeft, erg gefrustreerd is en Ludo echt zoekt.
Daarnaast uiteraard de collega’s van Ludo en de mensen van zijn ronde.
Ieder personage heeft zijn rol in het verhaal en in het boek zijn zij geen storende factor.

Het verhaal wordt abrupt beëindigd, waardoor Ludo met een onbeantwoorde vraag geslagen achterblijft en de lezer toch wat op zijn honger blijft zitten.
Wil de auteur misschien een vervolg maken aan dit boek door dit abrupte en open einde? Of moet de lezer zelf invullen hoe het verder met Ludo vergaat?
Wat mij betreft hoeft een vervolg niet echt, maar het kan dus wel.

Op de achterflap van het boek lezen we: “DE LAATSTE RONDE is een snapshot op een knooppunt tussen dromen en falen, begeerte en onlust. De kroniek van een mensenleven op een dood spoor, meeslepend opgetekend door een scherpziende pen vol compassie.”
Dit zegt alles over het boek.