Moordend lobbywerk!

DE VROUW DIE NIET ZWIJGEN WILDE (MIRALOVEBOOKS) (eerder verschenen als Project Luvarine) – JOHN BROSENS

In de proloog van “De vrouw die niet wilde zwijgen” maken we kennis met twee belangrijke spelers in het verhaal.
Dit blijken later Felix Tholenaar en Bella van Dam te zijn.
De proloog geeft al een korte maar indrukwekkende impressie wat ons verder in het boek te wachten staat.
In “De vrouw die niet wilde zwijgen” geeft de auteur een fraai beeld over de werking van een bedrijf dat koste wat kost winst wil maken en hiervoor de gezondheid van de bevolking slecht op de tweede plaats stelt.
Dit is echter buiten laborante Bella van Dam gerekend. Zij werkt mee aan de ontwikkeling van een nieuw soort margarine die langer smeerbaar blijft.
Wanneer zij merkt dat haar eigen onderzoeksresultaten gewist werden begint de bal te rollen.
Zij haalt verhaal bij de directie en wordt uiteindelijk ontslagen.
Felix Tholenaar, vertaler bij de Europese Unie, probeert zijn leven opnieuw op de sporen te krijgen na een liefdesbreuk.
Daarnaast wordt hij geconfronteerd met de dood van zijn moeder en stuit op een brief van een onbekende dame, waaruit hij besluit dat zijn vader een buitenechtelijke relatie heeft gehad waaruit een kind werd geboren.
Later in Brussel wordt Felix geconfronteerd met het onverklaarbaar gedrag van zijn collega die uiteindelijk de dood vindt. Moord of zelfmoord?
Bella van Dam en Felix Tholenaar ontmoeten elkaar tijdens een noodweer.
Gaandeweg beseffen zij dat het noodlot hen heeft samengebracht en dat zij betrokken partij en doelwit zijn in dezelfde zaak.
Met vereende krachten proberen zij klaarheid in de zaak te krijgen en ondervinden al snel dat hun inspanningen niet in goede aarde vallen. Zij worden zelfs het doelwit van gehaaide huurmoordenaars om hen het zwijgen op te leggen.
Niets is echter wat het lijkt en gaandeweg passen alle puzzelstukjes in elkaar en resulteren in een mooie plot.
John Brosens heeft een heel mooie thriller afgeleverd.
Van bij het begin wordt je als lezer meegezogen in het verhaal.
John Brosens heeft een mooie vlotte schrijfstijl en laat de verschillende verhaallijnen mooi naast elkaar ontstaan om ze later heel erg vlot in elkaar te laten vloeien.
In het boek laat hij plaats voor verrassende plotwendingen en geeft hij een indruk over het lobbywerk bij Europese en internationale instellingen.
Hij schuwt het niet om de minst fraai kanten naar boven te brengen, zoals corruptie en moordpogingen, die bedrijven hanteren om hun slag thuis te halen.
De onderliggende boodschap in deze thriller lijkt me het standpunt te zijn van een bedrijf dat winstbejag boven een correct product plaatst.