Gierend uit de bocht

Ik kwam dit boek tegen en ik was eigenlijk wel geïntrigeerd. Ik hou af en toe wel van een techno, bio-thriller, gemengd met science-fiction-achtige elementen. Het begon gelijk goed, korte hoofdstukken, veel vaart, gelijk actie. De schrijfstijl is prettig, wat opvallend is voor een debuut. Het leek erop dat de schrijver zijn research had gedaan...en van mij mag een schrijver er dan best een eigen draai aan geven zolang het maar in dienst van een goed in elkaar stekend plot is.

We waren dus goed op koers voor een gedegen, goede, SF-thriller. Indiana Jones is er niets bij, het boek heeft zelfs nazi's als onderdeel van de badguys. Kortom, een popcorn blockbuster boek, een paar avondjes jolijt en vertier zonder al te veel na te denken.

En toen...op ongeveer drie kwart van het boek. De vaart zat erin, snelheid begon op te lopen en ineens haakse bocht naar links....het hele plot ging gierend uit de bocht. Op het moment dat je dacht dat het niet gekker meer kon, toverde de schrijver een nog onwaarschijnlijkere twist tevoorschijn. Riddle (what's in a a name..) ging helemaal los.
Eerst hoop je nog dat hij de handrem aantrekt en hij alles weer onder controle krijgt, maar het enige wat er gebeurde was gas bij.

Ik kreeg bijna het idee dat de schrijver met zijn uitgeverij een weddenschap had afgesloten: hoe bont moet je het maken voor de lezer afhaakt...
Dit kan je niet maken Riddle, moet zijn uitgever hebben gezegd...wedden dat ik ermee wegkom, was waarschijnlijk zijn antwoord. En weet je wat? Ik maak er gewoon een trilogie van..

Dit boek geef ik nog 3 sterren, driekwart van het boek was 4 sterren waard, het laatste kwart 1 ster. Dat middelt uit naar 3 sterren, zo fair moet je dan ook wel weer zijn.
Of ik deel 2 ga lezen? Ik moet er nog eens hard over nadenken, De boel is wat mij betreft zo gierend uit de bocht gevlogen dat ik met de beste wil van de wereld niet zie hoe hij dat weer recht krijgt.