Als het mis gaat in de ruimte, kan het goed mis gaan

Ik ben altijd huiverig voor POD uitgaven. Vaak gaat er een slechte redactie vooraf of lopen de verhalen niet lekker. Daarom was ik ook een beetje huiverig om aan Gerrit Kelhout, Geef mij de ruimte en ik reis naar de sterren te beginnen. En het is mij geheel meegevallen.

Het reizen door de hyperruimte is nog steeds gevaarlijk. Er verdwijnen regelmatig schepen. Je volgt het leven van Lucas Berg, die een reis heeft gewonnen naar Alfa3. Het robotschip verdwaalt in de Hyperruimte en komt aan de andere kant van het heelal weer te voorschijn. Door zijn hulp weet het schip terug te keren. Dit overkomt hem en zijn vrouw nog een paar keer, maar ze weten elke keer thuis te komen. Totdat Lucas samen met zijn gezin op vakantie gaat naar de drakenplaneet. Hun ruimtecruiseschip verdwaalt in de hyperruimte en komt niet meer boven uit de hyperzee. Er wordt een reddingsoperatie opgezet om het verdwenen schip op te sporen. Kan de kennis van Lucas zorgen dat ze terug kunnen keren en komt het reddingsteam op tijd aan...

In klare zinnen en scènes verhaalt Gerrit over de wederwaardigheden van Lucas en zijn gezin. Hij legt de nadruk op dialogen, waarin hij graag uitlegt hoe de hyperruimte in elkaar steekt en hoe ze tot een mogelijke oplossing kunnen komen. Dit wordt zo gedaan dat je meer leert over de hyperruimte en de hyperzee. Het wordt een puzzel die moet worden opgelost.
Maar wat het verhaal mist is verbeelding en sfeer. Het verhaal bestaat vooral uit dialogen en korte beschrijvingen. Ik miste sfeer en aankleding. Hoe zien de robots eruit, zijn het Asimov's robots of zien ze er meer uit als Wall-E. Hoe ruikt het ruimteschip of de nieuwe planeet Alfa3. Waarom zijn de Alfa3-er meer vrij dan de preutse Aardbewoners. Hij is hier minimalistisch in en dat komt niet ten goede aan het verhaal. Hierdoor blijven de emoties die de hoofdfiguren ondergaan ook op de achtergrond. Als hij hier meer aandacht aan had besteed was het verhaal levendiger geworden. Wordt je meer betrokken bij het verhaal, leest het vloeiender.
Verder miste het verhaal een spanningsboog. Een redding kan juist heel spannend worden weergegeven, maar hij geeft juist ruimte aan de dialogen en beschrijvingen, waardoor de spanning uit het verhaal wordt gehaald en het meer een geschiedenisles lijkt. En dat is jammer, want het verhaal heeft potentie om uit te groeien tot een spannend drama.

Is dan alles slecht aan het boek. Nee, er zaten genoeg zaken in die mij boeide. De politieke situatie die hij aankaartte is nog steeds actueel vandaag de dag. Het mysterie rondom de hyperruimte en hyperzee is goed verhaalt. Dit boek is daarom ook voor lezers die geprikkeld willen worden over ideeën, niet voor lezers die houden van een spannend boek.