4 sterren!

De korte inhoud:
Sanne en Luca, de rechercheurs uit Hoorn, krijgen te maken met een wel heel bizarre vondst. In een tuinhuis van een woning die al jaren leeg staat, worden 4 lijken gevonden. Wat is hier aan de hand? En het blijft (gelukkig voor ons) niet bij deze vier doden.
De laatste bewoners van het huis waren de leden van het gezin Tildro. Max en Sophie en hun zoon Jack en later Jack met zijn vrouw Sarah en hun zoontje Sam. Via Sarah krijgt de lezer inzicht in het leven van dit gezin. We ontmoeten Sarah als zij inmiddels is getrouwd met Ben en met hem een dochter, Madelief, heeft.
Het verleden blijkt nog springlevend en met kwade bedoelingen in het heden te grijpen.

Mijn mening:
Laat ik eerst mijn waardering voor de cover uitspreken. Qua afbeelding en kleur past het boek mooi bij deel 1. Het huis lijkt erg op de beschrijving ervan in het verhaal.
De titel heeft wel een beetje een bouquetreeksgehalte, maar als je het hele verhaal hebt gelezen is de titel wel alleszeggend.
Van het eerste deel uit de VT-thrillerreeks Virtuele Tango heb ik genoten, maar in dit tweede deel heeft de auteur de lat duidelijk hoger gelegd. De plot is ingewikkeld maar blijft geloofwaardig.
Het einde is super spannend en je kunt het boek echt niet meer wegleggen. Je ziet het als in een film voor je. Het stel Sanne en Luca zou dan ook zo een eigen serie kunnen hebben op tv.
Waar het eerste deel van mij nog drie - zeer verdiende - sterren kreeg, doe ik er bij dit deel met een gerust hart nog een sterretje bij.  Dat komt met name omdat Melissa kans ziet om de stukken die vanuit Sarah zijn geschreven een “eigen smoel” te geven.
Knap stukje werk, dat me reikhalzend naar deel 3 doet uitzien.