Goed afsluitend deel

Het laatste deel, en ook dit deel is er weer één met een zeer interessante twist. Dit keer is de koepel doorzichtig; de buitenwereld kijkt naar binnen en de kinderen binnen hebben veelal alleen nog maar oog voor buiten, met alle gevolgen van dien.
Ogen en camera’s die alles zien wat er in de FAKZ gebeurd maar dit niet kunnen vertalen naar de eigen leefomgeving en de bekende normen en waarden. Oordelen worden dan ook al snel geveld, en wat moeten ze eigenlijk met de kinderen die nu in FAKZ zitten, kunnen zij ooit weer aarden in de ‘normale’ maatschappij? Wil de buitenwereld dat wel?
De kinderen binnen zien alle lichten van de ‘veilige’ buitenwereld en de fastfoodrestaurants net buiten hun bereik liggen, hun familie is net buiten bereik en ze hebben derhalve geen oog meer voor de taken die op ze liggen te wachten waardoor de hongersnood niet ver weg is. Wie kan dit probleem nog oplossen terwijl er ook nog tegen Gaia gevochten moet worden?
Dit is het boek van ‘het oordeel’ waar Sam al die tijd al bang voor was…maar zoals Astrid terecht zegt: ‘Er waren helden in de FAKZ’….En er waren slechteriken. De meesten van ons waren een beetje van allebei.’
Ik vond het een zeer goed afsluitend deel, zeker ook nog door de 4 ‘nasleep’ hoofdstukken zodat de lezer weet hoe het sommige van de kinderen vergaan is nadat de muur wegviel. Deze hele serie zit trouwens vol met verrassende plotwendingen en situaties die je aan het denken zetten (zoals geopperd in dit deel: wat zou er gebeuren als er geen kinderen in de FAKZ zaten maar volwassenen, hoe zou het dan verlopen?)
Ik kan niet wachten om mijn kinderen dit boek aan te raden zodra ze zelf tot het Young Adult publiek behoren!