Wel weer veel van hetzelfde

Het boek is uit en het was best een lange zit. Op een gegeven moment was ik wel klaar met alle beschrijvingen over kunst, kerken, musea, straten, pleinen, schatten, kathedralen, parken en wat al niet meer. Voor mij persoonlijk een overkill. En natuurlijk is professor Langdon op de vlucht, natuurlijk met een jonge, intelligente dame, natuurlijk is het een race tegen de klok om de mensheid te behoeden voor iets vreselijks en natuurlijk is niet alles hetgeen wat je op het eerste gezicht zou denken (wat meestal bij thrillers juist een goed teken is maar in dit geval irriteerde het me juist een beetje.) Vanwaar mijn irritatie? Ik weet het zelf ook niet zo goed. Ik vind het boek niet slecht, er zitten best wat leuke vondsten in, maar ik vind het gewoon niet zo plezierig dat ik het gevoel heb gekregen door een betweterig persoon oeverloos aan de praat gehouden te worden terwijl diegene 'zijn kunstje' ook in de helft van de tijd had kunnen doen.