Recensie Kamermeisjes en soldaten

Goed boek met uitgewerkte columns van Arnon Grunberg. Zijn stijl van schrijven komt - naar mijn mening - perfect tot zijn recht in deze wat kortere documentaireachtige 'verhalen'. Zijn rake observaties, zijn vermogen om standpunten met enkele woorden te ridiculiseren, te relativeren of onderuit te halen en zijn oog voor details zijn typisch Grunberg. Ik kan er erg van genieten. (Ik vond zijn reportages over Afghanistan, Irak, Guatanamo Bay en de pedofielenpartij de meeste indruk maken trouwens.)

Grunberg wilde ‘onder de mensen zijn’ en ‘voelen dat hij leeft’. Dit doet hij onder andere door een kijkje te nemen in de keuken van Jan en Alleman en blijkbaar heeft hij ervan genoten. Zijn ‘gewone jobs’ zoals kamermeisje in een Beiers hotel , werken in de Speisewagen en die paar dagen al couchsurfend op vage plaatsen deden hem misschien nog wel het meeste plezier. Ik heb het idee dat Grunberg de gewone mens met al zijn kleine nukken en grillen aandoenlijk vindt…. Alles kan voor hem voer zijn om over te schrijven en dat doet hij vervolgens met geïnteresseerdheid en nieuwsgierigheid. Ja, zijn stijl ligt mij wel....