Teleurstellend..

Arthur Ophof had zich het leven toch anders voorgesteld. In plaats van spectaculaire reizen te maken naar verre landen, staat hij vier keer in de week in de file van Purmerend naar Breukelen én in de file van Breukelen naar Purmerend. Groots en meeslepend kun je zijn uitgebluste, kinderloze huwelijk en zijn autovrije hofje voor de deur niet noemen. En hij wordt vijftig, dus de tijd begint te dringen.

Maar als zijn werkgever hem 'helaas' moet ontslaan en hij er een mooie ontslagvergoeding uit weet te slepen, openen zich onverwachts mooie perspectieven op een geheel nieuw leven...

Het verwachte leuke oude mannetje Hendrik Groen is verdwenen. Misschien had ik het boek met andere ogen gelezen als er hooguit genoemd was: "van de schrijver of de bedenker van Hendrik Groen."
Het boek is saai en langdradig. De galgenhumor over de dood blijft maar doorgaan. Als het plan dan eindelijk op gang komt lijkt er een beetje gang in het verhaal te komen en kan ik er wel een beetje om lachen. Toch was Hendrik Groen velenmaler leuker in het bejaardenhuis. Erg jammer. Geen aanrader.