Liefde op Lowlands

Kennen jullie dat? Een deadline hebben om je blog te schrijven en dan tegen allerlei obstakels oplopen? Dat is dus wat mij vandaag gebeurde. Eindelijk alledrie de kinderen diep in slaap. Yes! Ik kan mijn blog gaan schrijven want het is vandaag mijn beurt om een blog over het boek Liefde op Lowlands van Lily Frank en Roos Hart te schrijven waarvan ik de afgelopen dagen enorm heb genoten. Ik maak namelijk deel uit van de blogtour voor dit boek en dat neem ik erg serieus. Ik wil dan ook op tijd mijn bijdrage leveren. En vervolgens wil het niet vlotten met mijn laptop. Opstarten lijkt eeuwen te duren en aangezien ik op de camping in Drenthe zit ben ik afhankelijk van internet toegang via Hotspots. Juist daar zit het grootste probleem. Op de laptop krijg ik het niet voor elkaar om mijn blogprogramma te openen. Waarom is me een raadsel aangezien sites als Facebook wel gewoon werken, mezelf kennende heb ik dan teveel last van onrust waardoor het ook niet zal gaan lukken. Dan maar via mijn mobiel het blog schrijven. Om vervolgens enorm te balen dat de klok alweer 0.05 uur aangeeft en ik dus niet mijn deadline gehaald heb. Maar goed, na de nodige vertraging besef ik me wel dat ik toch al een gedeelte van het blog geschreven heb, al gaat het dan nog niet echt over het boek zelf. En laten we eerlijk wezen, daar is het nu wel de hoogste tijd voor want dit boek verdient het om gelezen en aangeprijsd te worden!

De omslag van het boek is erg aantrekkelijk vind ik. Een mooie man die iets mysterieus uitstraalt zoals hij daar op de voorkant prijkt met zijn donkere zonnebril op zijn gezicht en een gitaar op zijn schouder, ongrijpbaar bijna. Als ik alleen op het plaatje afga wil ik het boek al hebben. 

De tekst op de achterkant maakt me nog nieuwsgieriger naar het boek. Hoe gaan de auteurs het aanpakken om 5 verhalen in 1 boek te brengen? Wat voor band is het die ze als uitgangspunt genomen hebben? Wie zijn de bandleden? Voor mij als leesgek met een brede muzieksmaak, een zwak voor romantiek en interesse in de psychologie is het dan ook een heerlijke uitdaging om in dit boek te beginnen.

Eenmaal aan het lezen word ik dolblij. Wat leest het boek lekker weg. De personages zijn interessant en veelzijdig. Ze zijn allemaal uniek maar vullen elkaar perfect aan. De dingen die ze meemaken en bepaalde karaktertrekken zijn voor mij zo herkenbaar dat ik niet meer wil stoppen met lezen. Hoewel ik zelf nog nooit op Lowlands geweest ben en er stiekem van droom er ooit eens heen te gaan voelt het alsof ik deel uitmaak van het verhaal, proef ik de sfeer en word ik bij elk verhaal een beetje verliefd op 1 van de hoofdpersonen. De verhalen worden verteld vanuit het gezichtspunt van de hoofdpersonen, wat voor mij een stukje extra aan het verhaal toevoegt. Je maakt de ontmoetingen, de liefde, de onzekerheid, de muziek, het festival, alles mee alsof je zelf in het verhaal zit. Het wordt niet verteld maar het wordt ervaren. Je leest het niet alleen maar je voelt, proeft, ruikt, hoort ook alles wat de hoofdpersonen meemaken. De beste boeken zijn wat mij betreft de boeken die je het verhaal intrekken en die je niet meer loslaten tot een tijdje nadat je de laatste bladzijde gelezen hebt en het boek hebt gesloten...