Kwetsbaar verhaal

Ik kreeg een mailtje van HarperCollins met bijgevoegde catalogus van nieuwe boeken. Nadat ik een aantal maanden geen recensies meer had geschreven, voelde ik de kriebel toch weer opkomen: dolgraag wilde ik nog eens een boek ontvangen en daar een beoordeling over schrijven. Ik was dan ook erg blij toen mijn mailtje positief werd onthaald en een paar dagen later vond ik het pakketje in de brievenbus.

Een verre plek vlakbij draagt een ge-wel-dige cover! Ik vind abstracte covers (of getekende) altijd heel mooi, en de warme, herfstachtige kleuren trokken mij meteen aan. We zien ook twee jongens op de cover - Dylan en Griff - die grijs gekleurd zijn, haast alsof ze iets triests uitstralen. Als je zo'n boek in de winkel tegenkomt, wil je toch niets anders dan de achterflap lezen?

Ik ben iemand die graag fantasy en science-fiction leest, maar de korte inhoud van dit verhaal sprak me toch erg aan. De eerste pagina's waren voor mij wel moeilijk om in te komen (ik vond de jongens echt heel erg jong en voor mij voelde het boek ergens als een tienerboek, niet als een young adult). Echter, na een 30-tal pagina's werd de sfeer wat anders - misschien omdat ie triester werd - en dat veranderde de manier waarop ik het verhaal las. Het werd makkelijker om met hen mee te voelen en de jongens leken volwassener dan ik eerst had gedacht. Het ongeluk - dat je natuurlijk weet dat eraan zit te komen - is aangrijpend en pakkend en opent een heel nieuwe wereld van emoties, die mij mee zogen in het verhaal.
Het onderwerp, zoals ik al eens liet vallen, is aangrijpend en best zwaar. Toch weet Hayley op een humoristische en lichte manier om te gaan met wat er is gebeurd, en ze probeert duidelijk te maken dat de wereld - die lijkt te vergaan als zoiets gebeurd - toch nog goede dingen in zich heeft. Je wil huilen met dit boek, maar ook lachen en al snel raak je enorm gehecht aan Dylan en Griff. Ook de korte, ietwat poëtische stukjes vond ik heel fijn om te lezen - een toffe verwijzing naar de dichter, Dylan Thomas.
De schrijfstijl van de auteur is vlot, voor mij soms iets te jong, maar wordt wel afgewisseld met prachtige metaforen en diepzinnige uitdrukkingen.

Al bij al raad ik Een verre plek vlakbij aan, en dan zeker aan mensen die houden van realistische en pakkende, maar toch ook humoristische verhalen. Ik blijf er wel bij dat je jezelf moet duidelijk maken dat dit boek uit de ogen van een veertienjarige jongen is geschreven en dat het in het begin misschien iets moeilijker is om in het verhaal te komen: als je er eenmaal in zit, is het geweldig! Geniet van dit prachtige, hartverscheurende boek.

Ik dank HarperCollins voor het recensie-exemplaar.