Voor wie de bom ook tikt...

Al na enkele bladzijden vraag je je af wie die Steve Cavanagh wel is en waarom je daar nog niet van hebt gehoord? Het antwoord is eenvoudig: het gaat om een debuut. Een weergaloos debuut langs de grote poort. John Grisham heeft er een te duchten concurrent bij in het genre van de juridische thriller. De manier waarop Steve Cavanagh zijn intrige van voor naar achter aan één lont van spanning hangt, is verbluffend. Misschien niet meer te verbeteren?

Meteen weet je dat Eddie Flynn een rechtbankadvocaat is met een verleden als straatcrimineel, wiens instincten brutaal worden aangewakkerd omdat hij wordt uitverkoren als levende bom te dienen voor het opblazen van een kroongetuige tegen de Russische Maffiabaas Voltsjek. Zijn inschikkelijkheid voor deze hachelijke situatie wordt gewaarborgd door de ontvoering van zijn dochtertje. Het afgehakte hoofd in een sporttas van zijn voormalige vennoot helpt ook wel een beetje.

Pineut tegen wil en dank moet hij nu inbreken in een zaak die niet van hem is, waar hij geen onderzoek naar heeft gedaan, in een overvolle rechtszaal vol pers, politie, FBI en gangsters. Met een moordend tijdschema van slechts twee dagen. Terend op zijn instincten en ervaring moet hij alles uit zijn kas halen om tegelijk zijn 'cliënt' bij te staan, zijn dochter te redden en de ingewikkelde valstrik te doorzien, waarin moord, afpersing en corruptie hoogtij vieren. Wat volgt is een amalgaam van plotwendingen waarbij de gestelde doelen telkens verschuiven. Zo wordt hij meteen geconfronteerd met de kwestie van de borgtocht. Als Voltsjek die avond niet vrij kan blijven, kan hij zijn klaarstaande privé-jet niet halen en volstaat een simpel telefoontje om het dochtertje te laten doden.

Dat is misschien het enige terrein waar je Geen tijd om te sterven op kunt pakken: een veelheid aan bochten en binnenwegen. Voor elke bedreiging weet Eddie immers à la minute een uitweg. Onder de ogen van iedereen slaagt hij er in zijn tegenzetten uit te voeren zonder doorzien te worden. Dat is een krachttoer, en wellicht soms wat van het goede te veel.   

Maar een kniesoor die daar op let. Je krijgt immers zoveel lekkers terug als compensatie. Heerlijke karaktertypering, snedige, soms bitsige dialogen en wat humor op de koop toe. De manier waarop Eddie iedereen in de rechtszaal manipuleert, zijn getuigen aanpakt en zijn juridische spitsvondigheid gebruikt, schreeuwt zo om een verfilming van dit boek. Zijn verleden als oplichter leeft weer op dankzij de adrenaline van het moment. Een advocaat is immers niets anders dan een oplichter met een diploma.

Geen tijd om te sterven is hopelijk de eerste van een lange serie. De dreiging van de tikkende klok zal welllicht niet altijd werken om de spanning op te drijven, maar deze keer werkt het wel. Vanwege onderwerp, tempo, stoerdoenerij en geweld eerder een boek voor adrenalinejunks dan voor yoga adepten, die menen dat inkeer tot oplossing leidt.