Een fantastisch psychologisch spelletje

Kent u de Catskill Mountains in de staat New York, zo’n 150 km van de stad New York?

Wel, schrijver John Verdon doet alvast zijn best om de aaibaarheidsfactor van dat heuvelachtige gebied te verhogen. Het zijn trouwens de eerste beelden die je ziet op zijn website. Je waant je op de website van een professionele natuurfotograaf, zo fotogeniek zijn die bergen. “Hier is waar ik me heb teruggetrokken,” zegt John, “samen met mijn vrouw, in een pastoraal decor van kleine dorpen die leven van landbouw en dieren in het woud.”

Dat is ook de regio waar Dave Gurney woont, het personage van Verdon, samen met zijn vrouw Madeleine. Gurney heeft zich teruggetrokken na zijn vorige avontuur, waar hij blijkbaar - zo getuigt Sluit je ogen nu - haast het leven bij inschoot. Nu genieten beiden van de geneugten van het echte leven, de geur van de boerenbuiten. Gurney put zich uit om zijn verknochtheid aan vrouw en grond te verkopen.

Komt daar toch wel Jack Hardwick aanrijden, zeker? Een rechercheur van het BCI die geen neen aanvaardt en onomwonden komt vragen of Dave even zijn licht wil laten schijnen over een zaak die nu al vier maanden vast zit. Onder de misprijzende blik van zijn vrouw aanvaardt Dave de bundel informatie en ontvangt hij later Val Perry, de merkwaardig lucide schoonmoeder van de vermoorde bruid. Jillian Perry werd op haar trouwdag met de befaamde psychologische expert Dr. Ashton immers het hoofd afgehakt met een machete door de Mexicaanse tuinier Hector Flores. Dat gebeurt in het tuinhuisje, weliswaar uit het zicht maar wel mét de aanwezigheid van alle partygasten. Jillian was slechts tien minuten in dat tuinhuisje, waar Flores overigens woont. Dr. Ashton zelf doet de akelige ontdekking. Haar lichaam zit rechtop in een stoel, haar hoofd staat op tafel. Flores is spoorloos, de met bloed bedekte machete wordt gauw gevonden. Klare zaak, zo lijkt.

Bovendien werd het huwelijk de hele tijd op film vastgelegd. De politie begint vol enthousiasme aan haar onderzoek maar rijdt zich vlug vast, omdat Flores onvindbaar blijft. Jack Hardwick maakt zich onmogelijk door het onderzoek onverrichter zake een andere richting uit te duwen. Zo staat hij vier maand later dus aan de deur van Dave. Dave Gurney is een kei in het nadenken en boekt in vier dagen meer resultaat dan alle andere agenten samen in vier maanden.

Tot daar het verhaal.

Ik kende John Verdon tot dusver niet, maar vanaf nu stof ik een plaatsje af op mijn boekenkast. Sluit je ogen (een zin die trouwens een eigen leven zal leiden) bezit zo'’n solide psychologische structuur dat je daar alleen maar veel bewondering kunt voor hebben. De zaak Flores wordt vakkundig opgebouwd om daarna, als een ui (een beeld uit het boek) laag na laag opnieuw af te pellen. De ontknoping zie je pas laat aankomen.

Het is echter mijn plicht te zoeken naar mogelijke tekortkomingen. Er stond een vijftal drukfouten in het boek, wat ik altijd een gebrek aan respect vind voor de auteur. De krachtlijnen van de plot (waarbij een school voor geestesgestoorde, vrouwelijke delinquenten een grote rol speelt) flirten met de geloofwaardigheid, maar worden goed voorzien van een psychologisch alibi. De geheimzinnige kunstkenner Jay Jykynstyl is niet meer dan een goed uitgewerkte karikatuur die zijn belofte van dreiging niet waar maakt en eigenlijk geruisloos naar de achtergrond verdwijnt. Het ontbreekt het boek ook aan echte actie, maar meer anti’s kan ik echt niet vinden.

Zo'’n boek is het trouwens niet. De actie zit genesteld in de psychologie van het hoogste niveau die weliswaar als gesneden koek wordt geserveerd. Het minimum aan fysieke actie wordt fantastisch gecompenseerd door het psychologisch spelletje tussen een psychopaat en een intelligente rechercheur. Zo vermeldt het boek een tweetal scènes in de politieschool waar Dave cursus geeft. Vooral in de eerste les, waar hij de wetmatigheden van undercoverwerk uitlegt, bewijst John Verdon dat hij verdomd goed weet waar hij over schrijft. Temeer omdat deze theoretische les ook een praktische tegenhanger krijgt, later in het verhaal, wanneer Dave zich bij een rijke gangster moet binnenbluffen.

Besluit: vier sterren is te weinig. Voor vijf moet ik over mijn hart wrijven, maar vermits we van Verdon nog veel van dit mogen verwachten doe ik dat met het grootste plezier. Dit is genieten.