Melodieuze humor met een zwart-witte rand

The Sellout wordt aangekondigd als de meest verscheurende Amerikaanse satire sinds jaren. Paul Beatty heeft hiermee the Man Booker Peize 2016 gewonnen.
Het boek beschrijft de wereld van een black person. Hij woont in een zwart dorp in Californië, USA. Hij wordt opgevoed door zijn alleenstaande vader, die er nogal rare praktijken op na houdt. De jongen, Bonbon, wordt onderworpen aan allerlei aparte experimenten en leerprocessen. De vader laat zijn zoon bijvoorbeeld te pas en onpas een foto zien van een gebeurtenis, en dan moet de zoon antwoorden wat er daarna gebeurde. Hij wordt ook onder stroom gezet als hij een antwoord opmeten vraag niet weet, ook al kan hij die vraag helemaal niet beantwoorden. Voor dat zijn vader wordt neergeschoten, is hij een Nigger Whisperer, zeg maar een variant op de horse whisperer. In principe zorgt deze Nigger Whisperer ervoor dat mensen die het moeilijk hebben en zelfmoord willen plegen, hier vanaf zien, nadat hij met ze gesproken heeft. Bonbon neemt deze functie later over van zijn vader. Hij woont op een boerderij, waar hij studies doet naar hoe je het beste planten en bomen kan laten groeien. Hij verbouwt de lekkerste satsuma's en watermeloenen. Die laatste verbouwt hij in het vierkant. En hij kweekt wiet, allerlei varianten. hij zegt tegen niemand dat hijhet zelf kweekt! Ander krijgt hij naar eigen zeggen iedereen op de stoep. het boek zijn zijn dorpsgekten echt dol op de vierkante watermeloenen. In het echt schijnen donkere mensen helemaal niet gek te zijn op watermeloen.
De Sellout is helemaal doorspekt van hoe discriminatie wordt beleefd door Bonbon en de personen om hem heen. Hij redt Hominy, die op een dag zich op wil hangen met een strop. Hominy heeft vroeger in een tv serie ' the little rascals' gespeeld, waar nogal racistisch met het donkere jongetje werd omgegaan. Toch blijft Hominy er trots op. Nadat hij door Bonbon is gered, werpt hij zich op als zijn slaaf, maar vervolgens voert hij niet veel uit. Beide willen graag hun dorpje Dickens weer op de kaart zetten. Het dorpje blijkt letterlijk van de kaart te zijn gehaald. Het is echt hilarisch hoe Bonbon dit voor elkaar krijgt, met hulp uit onverwachte hoek.
De school in het dorp wordt ook onderwerp van een experiment, waarbij segregatie wordt getest. Er komt zogenaamd een 'witte school' aan de overkant, waardoor de kinderen van de gekleurde school, waar overigens ook veel Latino's op zitten, zich blijkbaar willen bewijzen en beter hun best gaan doen. Conclusie: segregatie werkt?

Bonbon moet zich verantwoorden bij de Supreme Court voor het uitoefenen van slavernij en het invoeren van apartheid. Hoe dit afloopt? Geen idee, maar de weg ernaartoe is op zijn minst interessant.
Het boek is als Amerikaan denk ik beter te volgen dan wij als Nederlanders dit kunnen, ook al lezen en spreken we goed Engels, de verwijzingen die worden gebruikt, moet je kennen of van gehoord hebben, anders is het lastig te volgen. Je krijgt dan niet alles mee, en dat is jammer. Pluspunt is zeker de humor, bijna op iedere bladzijde staat wel een zin, vaak een melodieuze zin, bijna een rap (of is dat dan ook weer een vooroordeel?), die briljant in elkaar zit.