Giebelen en grinniken met een serieuze ondertoon

‘Ik zei: ik ben Jean-Claude de duif. En ik ben verliefd op jou..’ Kasper begon het inmiddels een beetje jammer te vinden dat hij duifs verstond.’

Kasper Verhoeven, een gewone jongen zoals jij en ik, met dat verschil dat deze Kasper in dieren kan veranderen. Gewoon huis, ouders, een broer, paar vrienden, een pestkop, leraren, school. Toch net niet zo gewoon dat hij gewoon het boek na de eerste bladzijden opnieuw begint. Tot zover is het zelfs nog wel gewoon.

In dit ‘supersimpele boek vol megamakkelijke verhalen voor suffe sukkels’ staan naast veel fantasie, grappen en grollen rondom het veranderen in dieren met de daarbij behorende beeldende beschrijvingen ook serieuze zaken. Je zou het niet verwachten in de eigentijdse opmaak die je tegenwoordig vaker tegenkomt in kinderboeken met veel tekeningen, op en neer springende lettertypen, wat overdreven taalgebruik en wat ook een trend lijkt te zijn, nogal wat poep en billen.

Kasper is negen jaar en gaat regelmatig bij zijn broer Nick, SuperMove, in het ziekenhuis op bezoek. Met hem speelde Kasper totdat hij ernstig ziek werd op de PlayStation FIFA en het wordt tijd dat hij naar huis komt, Kasper wil hem verslaan, de hut moet gerepareerd worden en ook wil hij weer samen verstoppertje spelen. Kasper is alleen. Kasper is bang. Bang dat de uitslag van dé scan niet goed zal zijn. ‘Stel dat? Stel dat de uitslag….’

En dan ontdekt Kasper iets vreemds, iets waarover hij zich ook zorgen maakt: op de gekste momenten verandert hij in een dier. Een spin, een neushoorn, een duif, een kip? Hij weet niet wanneer hij welk dier wordt. Met zijn vrienden start hij een onderzoek, want hij moet weten hoe dit komt en wat hij eraan kan doen. Stel je voor dat hij een dier wordt tijdens de uitvoering van de schoolmusical…..

Het is bijzonder dat een verhaal in dit populaire genre je ook kan ontroeren. Als Kasper stress ondervindt, er negatieve veranderingen zijn, lijkt hij te gaan hyperventileren en raakt de controle kwijt. Mooi is dat juist door hulp van vrienden hij leert ontspannen en gewoon kan functioneren, ja heerlijk gewoon door vriendschap en te lachen!

Door de prettige vlot lezende vertaling van Maria Postema, is dit een boek dat zelfs de niet-snel-oppakkende-lezer-van-dit-genre dit boek positief kan aanraden aan kinderen vanaf 9 jaar. Daarnaast leer je en passant ook nog wat voetnoten zijn, deze leuke weetjes achteraf lezen is een optie voor het lekker doorlezen. Het boek heeft een handzaam formaat, een kleurig opvallend omslag en zal voor de doelgroep veel gegrinnik en giebelmomenten opleveren.
Een mooi einde. Een verrassing. Nee, geen rustig boek in opmaak, maar als door dit boek sommige kinderen juist wel lezen dan is er ook voor hen goed nieuws: in 2019 deel 2!