bijzondere vertelling

'Ik heb een geheim.
Ze denken dat ik aan het tekenen ben als ik op het bankje onder de kapstokken zit, achter in de klas. ... Maar ik ben een soldaat met een missie. Ik bespioneer de vijand. Ik heb een plan.
Ik ben majoor Rosalie.'

Een bijzondere vertelling in zowel taal als illustraties.
Majoor Rosalie als titel en op de omslag een klein meisje zorgde ervoor dat ik dit boekje reserveerde bij de bibliotheek.

Het is 1917, de vader van de vijfjarige Rosalie is aan het front, haar moeder werkt in de fabriek en zij mag/moet op die dagen bij de meester in de klas zitten. Ze kan nog niet lezen, maar zou zo graag willen weten wat er werkelijk in de brieven van vader staat. Ze voelt aan dat moeder niet alles voorleest. Dat meester iets anders dan wat er staat voorleest uit de krant.
Ze begrijpt ondanks haar leeftijd dat er meer gebeurt dan de volwassenen haar willen vertellen. Ze gebruikt haar fantasie, verzint dat ze majoor is, ze denkt door, ze overleeft op haar manier.
Ze let op, ze blijkt ineens te kunnen lezen, ze is nieuwsgierig, ze wil weten wat ze haar niet vertellen. Het blauw van inkt, van schrift, van een brief tekent zich een weg in de werkelijkheid van Rosalie.

De illustraties, tekeningen in veelal zwartwit, vertellen mede het verhaal.
Ondanks dat het bijzonder is dat Rosalie ineens kan lezen, hele zinnen met moeilijke woorden, ze soms voor kinderen van nu te volwassen overkomt, is dit een mooi en schrijnend geschreven verhaal over een tijd en gebeurtenissen die een kind niet zou moeten meemaken.

Mooie zinnen met af en toe wat ouder taalgebruik, waarschijnlijk de taal van een ouder persoon, waaruit kan worden gehaald: praat met een kind, wees duidelijk en eerlijk naar leeftijd en het incasseringsvermogen van een kind.
Zelf lezen vanaf ong. 9 jaar.
Lees zelf het hele verhaal, gebruik het bij lessen.