Over botersmokkel, de Dodendraad en ook Fulco de minstreel

Een zeer goed lezend verhaal met vele aspecten zich afspelend in de jaren 30 voor zowel de geschiedenis- als de avontuurlijke lezer in groep 7/8.
Voorin het boek is een verduidelijkend kaartje opgenomen van de omgeving van het dorp waar het verhaal over Arie zich afspeelt.

Dit interessante verhaal gaat in de eerste plaats over de botersmokkel van Nederland naar België in de crisisjaren. Dit gebeurde in die tijd overal in het grensgebied van Limburg tot Zeeland. Eerder zijn hierover verhalen verschenen. Het is prettig dat ‘Smokkelkinderen’ voor een grotere groep jonge lezers aantrekkelijk is.

Arie zit in de hoogste klas van de lagere school, woont in het huisje bij zijn oma met zijn vader en een zus met een beperking. Zijn moeder heeft hij nooit gekend. Zijn opa Arie is omgekomen in WOI zo later blijkt als Arie meer verhalen over vroeger mag weten. Hierdoor wordt over een belangrijk punt voor de grensstreek, ‘De dodendraad’, verteld.
Het verhaal geeft goed weer hoe men toen leefde en dacht of moest leven door de armoede als er geen werk was, hoe men tegen mensen aankeek zoals zijn zusje, maar ook over hoe men dacht over verder leren na de lagere school als je goed kon leren, zonder dat het verhaal te zwaar of somber wordt. Wat is het fijn om te lezen dat Arie toen zo’n meester had die oog had voor het kind en zijn/haar kansen!

Voor veel kinderen zal dit een spannend verhaal met avontuur zijn, voor de goede lezer zijn er meerdere lagen te ontdekken. Een verhaal over pesten, vooroordelen, verliefd zijn, armoede, familie, dromen, oplossingen bedenken, verraad en vooral echte vriendschap.
Een extra van de schrijver is dat door het hele verhaal heen zinnen worden aangehaald uit ‘Fulco de minstreel’, van C.J. Kievit. Deze minstreel komt vaker voor in historische kinderboeken.

Het leest vanaf de eerste pagina tot het eind erg vlot, het verveelt geen moment. Het einde heeft wat veel dingen die goed komen, maar als kind wil je graag zo’n slot om het boek met een glimlach dicht te kunnen doen. Een historische Jacques Vriens die door iedereen kan worden gelezen!

Een dikke vier sterren.