Snelheid gaat boven geloofwaardigheid. Toch ging er langzaamaan iets knagen bij deze lezer.

Ruim tien jaar geleden ontstond hij in het hoofd van Lee Child. Min of meer uit noodzaak, want Child had na zijn ontslag bij de Britse televisie geen inkomen meer. Hij bedacht een stoere, sterke en slimme ex-militair zonder vaste woon- en verblijfplaats. Natuurlijk moest hij Jack heten. Jack Reacher. Eén meter zesennegentig lang, bijna 110 kilo met een borstomvang van 127 centimeter.
De rekening is het elfde boek met deze haast bovenmenselijke hoofdpersoon. Alle delen zijn wereldwijd enorme verkoopsuccessen. De recensenten werken zich in het zweet bij het zoeken naar nog niet gebruikte lovende woorden. Zelfs bij het uiterst kritische Vrij Nederland lijkt een sterrenregen op de boeken van Child voorgeschreven. Zou De rekening de spreekwoordelijke uitzondering op de regel zijn?
Deze keer zwerft Jack rond in het westen van Amerika. Hij is bijna platzak. In verwondering ziet hij dat de geldautomaat een banksaldo van meer dan 1000 dollar belooft. Een oud-collega van de afdeling “Special Investigators” van de militaire politie blijkt op deze enig mogelijke manier de hulp van Jack in te roepen. Even later is Jack verwikkeld in een wereldvredebedreigend steekspel, waarbij niets of niemand wordt ontzien. En dat is nu precies het spel waarin Jack op zijn best is. Jammer voor de tegenspelers.
De rekening plaatst de lezer in de keiharde wereld van moedige mannen en vrouwen, waar geen millimeter ruimte is voor emotie. Onder het - in het Nederlands toch iets minder sterk overkomende - motto: “Handen af van de Special Investigators”, wil Jack met zijn collega's wraak nemen op de gruwelijke moord op één van de vroegere leden. Dat dit gaat lukken, staat van tevoren natuurlijk vast. De aanpak, daarin zit de spanning.
Lee Child kan spannend schrijven. In korte hoofdstukken met steevast een cliffhanger trekt hij de lezer door het verhaal. En dat is goed, zo hoort het in de actiethriller. Snelheid gaat boven geloofwaardigheid. Toch ging er langzaamaan iets knagen bij deze lezer. Door de superieure kwaliteiten van Jack en zijn vrienden lukt alles. Het ene gelikte plan is nog niet uitgevoerd of het andere is al bedacht. Dus waarom moet het allemaal zo lang duren? Met al die slimheid, al die durf, al die goede contacten en met al die juiste wapens binnen handbereik, had de finale toch veel eerder kunnen plaatsvinden? Er is geen enkele kans op een streep door de rekening die Jack aan zijn tegenstanders wil presenteren. En dat laat een zeer onbevredigend gevoel achter.