Lezersrecensie
Een beetje teleurstellend
De cover van het boek is een goede weergave van de omgeving waarin het boek zich afspeelt. Met 'De IJstweeling' nog op het netvlies, belooft Fire Child een waardige opvolger te zijn.
Het boek begint 178 dagen voor Kerst, Rachel is getrouwd met David en woont samen met Jamie, zijn zoontje, op Carnhallow, het landgoed dat al generaties lang in het bezit van de familie van David is. Voor David is het zijn 2e huwelijk, zijn eerste vrouw Nina is onder mysterieuze omstandigheden overleden. Haar lichaam is nooit gevonden.
In het begin is de relatie tussen David en Rachel rozengeur en maneschijn, langzamerhand komen er barsten in het huwelijksgeluk. De stemmingswisselingen en uitspraken van Jamie maken het er ook niet beter op voor Rachel.
De spanning in het boek wordt voornamelijk opgebouwd door het aftellen naar Kerst, dan zal blijken of Jamie’s voorspelling, dat Rachel de Kerst niet haalt, uit zal komen. Helaas mist het boek een climax, echt spannend wordt het nooit. Veel aandacht is er voor de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt: rotsen, ruige kust, donkere mijngangen en verhalen over verdwenen mijnwerkers. Het slot van het boek is een beetje teleurstellend en heeft veel weg van een happy end.
Opvallend detail is dat de eerste zin van het boek gelijk is aan de laatste zin: “de mijngangen lopen door tot ver onder de zee”.
Het boek begint 178 dagen voor Kerst, Rachel is getrouwd met David en woont samen met Jamie, zijn zoontje, op Carnhallow, het landgoed dat al generaties lang in het bezit van de familie van David is. Voor David is het zijn 2e huwelijk, zijn eerste vrouw Nina is onder mysterieuze omstandigheden overleden. Haar lichaam is nooit gevonden.
In het begin is de relatie tussen David en Rachel rozengeur en maneschijn, langzamerhand komen er barsten in het huwelijksgeluk. De stemmingswisselingen en uitspraken van Jamie maken het er ook niet beter op voor Rachel.
De spanning in het boek wordt voornamelijk opgebouwd door het aftellen naar Kerst, dan zal blijken of Jamie’s voorspelling, dat Rachel de Kerst niet haalt, uit zal komen. Helaas mist het boek een climax, echt spannend wordt het nooit. Veel aandacht is er voor de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt: rotsen, ruige kust, donkere mijngangen en verhalen over verdwenen mijnwerkers. Het slot van het boek is een beetje teleurstellend en heeft veel weg van een happy end.
Opvallend detail is dat de eerste zin van het boek gelijk is aan de laatste zin: “de mijngangen lopen door tot ver onder de zee”.
1
Reageer op deze recensie