Een boek waar je mee bezig blijft

In Londen worden een aantal jongetjes van ongeveer 11 jaar vermoord en teruggevonden langs de Theems. Barney, zelf een jongetje van 11, probeert deze moorden op te lossen. Hij is goed in het vinden van dingen, ziet patronen. Daarom heeft hij een plattegrond op zijn kamer, waar hij de locaties van de gevonden lichamen noteert. Samen met vriendjes gaat hij op onderzoek uit. Ondertussen zoekt Barney naar zijn moeder, die zomaar verdween toen hij 5 jaar was.

Naast Barney woont Lacey Flint, een politieagente, die bij haar laatste zaak zo getraumatiseerd is, dat ze een tijdje niet kan werken. Lacey weet dat Barneys vader hem een paar avonden per week alleen thuis laat en maakt zich daar zorgen over. Barney let op zijn beurt weer op Lacey. Het valt hem op dat zij in de gaten gehouden wordt door een man.

In de loop van het boek ontdek je wat voor drama's zich in het leven van Barney en Lacey hebben afgespeeld en je vraagt je af wat de link hiervan is met de moorden. Of er wel een link is met de moorden. In deze spannende thriller lijken er een aantal keren aanwijzingen te zijn, wie de moordenaar is. Soms liggen de aanwijzingen er zo dik bovenop, dat je eigenlijk al weet niet met de dader te maken te hebben, dat zou te makkelijk zijn. Andere keren wordt er terloops wat genoemd, waardoor je vaag in een richting gaat denken. Zou het dan misschien..? Hoewel de uiteindelijke moordenaar voor mij tot die laatste categorie hoorde, is het toch een verrassing wie de dader is.

Dit was het derde boek van Sharon Bolton dat ik las en wat mij betreft is het de spannendste. Halverwege het boek heb ik al moeite met wegleggen, wat lastig is met 445 pagina's. In één keer uitlezen is naast het werk en gezin niet te doen. Ondertussen heb ik het al aan diverse mensen aangeraden.