Met boeken ga je zuinig om

In april won ik dit boek via Hebban. Vorige week kwam ik er eindelijk aan toe en kon hem vervolgens slechts moeizaam wegleggen.

Jan Visser, meubelrestaurateur, lijkt om het leven te zijn gekomen door een hartaanval, maar rechercheur Eva Paelinck vertrouwt het niet.

In het boek volgen we de levens van Wiktor en Marianne.

Wiktor is een Poolse immigrant. Samen met zijn moeder en zus vluchtte hij als kleine jongen in 1949 naar Parijs. Nu heeft hij een boekwinkel in Amsterdam, waar hij vooral Poolse literatuur verkoopt. Vooral aan liefhebbers, want eigenlijk wil Wiktor zijn boeken niet kwijt.

Ook Marianne vluchtte met haar ouders uit Polen, 20 jaar na Wiktor. Haar leven wordt chronologisch verteld, terwijl we de geschiedenis van Wiktor vooral door flashbacks leren kennen.

De liefde voor boeken, vooral uit Polen, brengt Marianne en Wiktor bij elkaar, maar wat hebben zij te maken met de dood van Jan Visser?

Dit boek vertelt een deel van de Europese geschiedenis, dat mij onbekend was; de vlucht van Joden uit het communistische Polen. Op ingetogen maar indringende manier, zien we wat deze vlucht nog altijd voor invloed is op hun levens. Wolny geeft elk personage een andere stem. De gevoelens en gedachten van Wiktor zijn heel anders dan die van Marianne.

Het boek leest prettig. De spanning wordt langzaam opgevoerd, levens worden meer en meer met elkaar verbonden, geheimen komen naar de oppervlakte en zo is het steeds lastiger om het boek te pauzeren. Gevoelens van Wiktor en ervaringen van Marianne bleven door mijn hoofd spoken. Regelmatig zie ik een mooie quote, die ik zou willen onthouden.