Over de veerkracht van een klein meisje op de vlucht

In het begin vond ik het boek lastig om te lezen, er werden veel verwijzende woorden en lastige, onbekende namen gebruikt. Ik vond dit erg afleiden van het verhaal. Het duurde even voordat ik er goed in zat.

Een verhaal dat direct aangrijpend begint, door het overlijden van haar zoon zwelgt moeder Bertha in haar verdriet totdat ze een nieuw kindje krijgt, Janina. Na haar geboorte lijkt het gezin weer wat geluk te ervaren. Je leest over de Joodse familiegebruiken, het vieren van de Sabbat en de sterke familieband. Helaas duurt deze zorgeloze tijd niet lang. Het Joodse gezin dat woont in Polen krijgt eerst te maken met Russische bezetters, de vader van het gezin wordt gearresteerd en de vrouwen staan er alleen voor. Daarna worden zo onderdrukt door de Duitsers wat nog vele malen erger is. Er wordt jacht gemaakt op de Joden en zelfs mensen uit hun omgeving zijn niet meer te vertrouwen. De angst en wanhoop is heel levensecht beschreven. Als de kleine Janina alleen overblijft moet ze vluchten en is ze op haarzelf aangewezen.


Ongelooflijk wat sommige mensen een veerkracht en doorzettingsvermogen hebben. Janina overleeft de oorlog en bouwt een leven op in Curaçao waar ze nu nog steeds woont.


Door de krantenartikelen en foto's van de familie krijg je een goed beeld van de familie Katz, dit samen met de epiloog vind ik een meerwaarde geven aan dit indrukwekkende verhaal.