In dit boek krijg je bij wijze van spreken twee verhalen voor de prijs van één: een deel van het verhaal speelt zich af in Zweden, waar Kurt Wallander geconfronteerd wordt met een zinloze moord. Een ander deel vindt plaats in Zuid-Afrika, waar alles in het werkt gesteld wordt om een aanslag op Nelson Mandela te voorkomen.
Deze beide gegevens worden vervlochten tot een boeiend verhaal, in de ondertussen vertrouwde stijl.

Mankell steekt weer heel wat maatschappijkritiek in zijn verhaal: het Zweedse (gebrek aan) vreemdelingenbeleid wordt weer op de korrel genomen en ook de apartheid in Zuid-Afrika - een onderwerp dat nog heel actueel was toen het boek in 1993 uitkwam - moet het ontgelden.
Anderzijds doet hij een zeer geslaagde poging om ons inzicht te geven in de leef- en gedachtenwereld van zowel de zwarte als de blanke Afrikanen.

Het verhaal is zeer origineel, maar - zoals in het vorige boek, De honden van Riga - ook hier gaat Kurt Wallander, als politie-agent, weer zo erg over de schreef, dat het ongeloofwaardig wordt: zo laat hij een verdachte van een moord in zijn appartement overnachten, en hij gaat zelfs identiteitskaarten vervalsen.
Op zich is het nog mogelijk, maar het feit dat niemand van zijn collega's er zich druk over maakt, en hij er zonder problemen mee wegkomt, is bij de haren getrokken. Ik hoop maar dat dit niet het handelsmerk van Wallander wordt.

Een goed boek dus, maar het niveau van het eerste boek uit de reeks wordt jammer genoeg weer niet gehaald.