In dit boek werken politie-agente Jane Rizzoli en patholoog-anatoom Maura Isles nauw samen tijdens het onderzoek naar een brutale moord in de kapel van een nonnenklooster. Wat in eerste instantie lijkt op makkelijk te verklaren misdaad, deint uit naar een opeenvolging van gebeurtenissen waarbij niemand meer veilig is.

Tess Gerritsen heeft een zeer vlotte verzorgde schrijfstijl, die je onvermoeid kan blijven lezen, wat resulteert in een leesmarathon waarbij de uren en de bladzijden ongemerkt voortschrijden. Alleen het laatste hoofdstuk, waarin, wat belerend, een levensles betreffende het huwelijk wordt geformuleerd, was er mijns inziens net te veel aan.

Aan het plot is veel aandacht besteed, want het hele verhaal zit zeer goed in elkaar. Hoofdzaken worden in de loop van het verhaal bijzaken en vice versa. Hoedje af voor het bedenken hiervan. Ook wordt de uitwerking van de personages niet vergeten, en ik kreeg een goed inzicht van de twee vrouwen die zich staande moeten houden in de mannenwereld die het politie-apparaat is. Als dan de mannen in hun leven ook nog gaan deel uitmaken van het hoofdverhaal, zie je de onzekerheid van deze vrouwen zo naar de oppervlakte komen. Klasse.

Dit was mijn eerste kennismaking met Tess Gerritsen, die een goede cocktail van spanning, dokters en politie creëerde, en het smaakt naar meer. Weer een naam om toe te voegen aan mijn, als maar langer wordende, lijst van auteurs waarvan ik nog ander werk wil lezen.