Uitsluitend omdat het verhaal wel goed is en de plot mij zeker aansprak, geef ik het boek drie sterren. De vertelwijze is voor mij de reden waarom ik eigenlijk neig naar twee sterren. Het boek is geschreven alsof de hoofdpersoon je persoonlijk vertelt over wat haar is overkomen. Dit werkt op den duur behoorlijk storend. Harlan Coben heeft op eenzelfde manier geschreven, onder andere in Spoorloos, maar niet dusdanig overheersend dat het vervelend werd.
De plotwendingen in Mooie leugens zijn leuk. Het einde valt daarentegen wat tegen, maar dat komt door het tweede deel dat nog moest volgen. Al met al leuk om een keer te lezen, maar als je niet van boeken geschreven in de eerste persoon houdt, kun je het beter laten liggen.