Het lezen van dit boek was mijn kennismaking met Karin Slaughter. Na het lezen van de eerste hoofdstukken was ik ongelofelijk enthousiast: de karakters (vooral die van Lena) worden ontzettend boeiend, levendig en realistisch beschreven.

Naarmate het boek vorderde nam mijn enthousiasme wat af. De reden was het toch wel filterdunne plotje dat in het boek zit. En een fors aantal "toevalligheden" zijn wel héél toevallig. Zo ontmoet Lena aan het begin van het verhaal een vrouw in een kliniek die later een kroongetuige blijkt te zijn; Zo is de zus van Sarah Linton lid van de kerkgemeenschap die later onder verdenking staat; En zo is het hoofd van deze gemeenschap ook nog eens vreemd geweest met de moeder van Sarah en wordt gesuggureerd dat Sarah zijn dochter is. Hallo?!? Dergelijk toeval is allemaal niet nodig voor het verhaal!

Er blijven drie sterren over. En, wie weet, pik ik nog eens een "Slaughter" mee te zijner tijd. Maar voorlopig nog even niet!