Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie De duivelskamer

Ron Roelen 14 februari 2010
Het eerste boek van ex-reclasseringsambtenaar Helen FitzGerald verraste me, met name door haar vlotte schrijfstijl en haar gevoel voor humor. Na 'Kleine meisjes' zou het misschien wel snel 'over en sluiten' zijn. Maar 'Mijn laatste bekentenis' was ook van hoog niveau en nu de derde poging, 'De duivelskamer', opnieuw een opmerkelijke en zeer goed geschreven combinatie van thriller en een soort chicklit (ik kan geen beter woord vinden) oplevert, wordt het tijd om te proberen iets zinnigs over de inmiddels van Australiƫ naar Schotland verkaste schrijfster te zeggen. Anderen hebben het al voor mij gedaan, zouden de Poema's zeggen. Maar toch. Het is lastig uit te leggen wat ik er nu zo goed aan vind. Een poging: wie de volgende zinnen amusant vindt, voelt zich vast thuis bij FitzGerald: 'Natuurlijk paste het masker niet. Pete had een te groot hoofd. Zijn moeder had hem daar regelmatig aan herinnerd, meestal na het tweede glas.' De toevoeging 'meestal na het tweede glas' is typerend voor FitzGerald. Verder val ik terug op wat een recensent treffend verwoordde: 'Zwarte komedie vermengen met gewelddadige thrillers is geen eenvoudige vaak, maar FitzGerald doet het op een fantastische manier met oprechte emotionele betrokkenheid en een intelligente onderlaag'. Dat is het wel zo'n beetje, zou ze er zelf wellicht aan toevoegen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ron Roelen