Un amour fou

Het begin is sterk wanneer een jonge vrouw op bezoek gaat bij een slonzige, rare vrouw bij wie de ogen nauwelijks zichtbaar zijn en daarom op een mol lijkt. Deze vrouw is de moeder van een zoon van 35 j, die volgens haar autistisch is. De jonge vrouw, Vera, blijkt een zorgverlenende prostituee te zijn, dwz zij helpt zorgbehoevenden aan hun gerief.
De man Binnert en zijn moeder Neeltje leven dicht op elkaar en zonder anderen in een onderkomen huis in de buurt van Loenen aan de Vecht.
Vera en Binnert vallen als een blok voor elkaar. Zij is een vrouw van de wereld, hij is een boekenwurm in het lichaam van body-builder. Zij wil hem de gewone wereld insluizen, hij wil thuisblijven bij zijn moeder in de wereld die hij kent. Een dergelijke amour fou kan geen happy end krijgen.

Schrijven kan De Boer absoluut. Hij heeft een zeer leesbare stijl; de natuurbeschrijvingen zijn geweldig - zo komt er bijvoorbeeld een paar keer een reiger voorbij met een kikker in zijn bek. Spannend is het ook, en een beetje griezelig; een paar keer dacht ik dat er nu toch wel heel enge dingen gingen gebeuren, maar dat was niet zo.
De Boer laat de twee kanten, of eigenlijk drie kanten - ook die van de moeder - zien van een heel ernstige verliefdheid, en hoe narcistisch die mensen maakt. Heel goed kan De Boer zich inleven in een vrouwenleven. Het is heel voorstelbaar dat Vera een kind wil van de man op wie zij zo verliefd is.
Bij vlagen is het verhaal heel grappig; ik heb hardop zitten grinneken toen ik las over Vera’s date R(inus) die vertelt dat hij een roman heeft geschreven en waar het overgaat. Vilein!

Zelf houd ik niet zo van strikt psychologische romans, in de zin dat je als lezer een min of meer therapeutisch inzicht krijgt in het leven en/of motieven van de hoofdpersonen en dat dan ook de dingen ‘goed’ komen. Hier kreeg ik heel af en toe toch een beetje dat gevoel. In het begin dacht ik nog: dit wordt een ‘weird’ boek - en daar hou ik wel van - maar het ging een beetje de ‘gewone kant’ op. Een beetje onevenwichtig dus.

Sterk punt van dit boek: de beschrijvingen van mensen, karakters, gedachten, natuurverschijnselen. Uitstekend schrijfstijl. Spannend is het ook; en griezelig - al word je als lezer een beetje op het verkeerde been gezet.