Is de l.a.r.p. wereld wel zo veilig als hij lijkt?

Het boek L.A.R.P. – De vampieren van district negen, gaat over live action role play. Het gaat hier om een unieke vorm van theater. Namelijk improvisatietheater zonder publiek, waarbij je dus moet deelnemen om er een deel van uit te maken. Iedereen kiest een personage met bijhorende karaktersheet en de spelleiding houdt alles in de gaten. Herma Klaassen, de schrijfster van dit verhaal, beoefent zelf deze opmerkelijke hobby. Ze weet dus zeker en vast waarover ze spreekt en dat merk je wanneer je het verhaal leest.

In het verhaal maken we kennis met Duncan en Verena. Beiden zijn vrij ervaren larpspelers en ontmoeten elkaar dan ook op één van de spelavonden wanneer Duncan voor de eerste keer met hun ‘gezelschap’ meespeelt. Al snel worden ze verliefd en beleven ze samen een leuke tijd. Wanneer ze in hun rollen zitten gaat alles goed, maar wanneer ze in het echte leven leerling en leraar blijken te zijn, levert dit wel problemen op. Zeker wanneer Duncan wordt verdacht van aanranding, loopt alles in duigen. Het lukt hen niet om alles op te lossen zoals in hun vampierwereld. En of die wereld zo veilig is als hij voor hen lijkt is nog maar de vraag. Om te ontdekken welk duister complot zich afspeelt en hoe het verhaal eindigt, moet je het boek natuurlijk zelf lezen!

Het boek is zeer vernieuwend in het verhaal dat wordt gebracht. Voor de meeste lezers is deze vorm van theater onbekend. Het is daarom fijn om erover te lezen. In het boek komt alles wel nogal onrealistisch over. We beleven het verhaal grotendeels niet echt door de ogen van de personages zelf, maar het meeste wordt van bovenaf verteld. Sommige stukken die dan wel door de personages zelf verteld worden zijn een leuke afwisseling. Het was nog spannender geweest als we alles als lezer wel vanuit de ogen van de personages zelf hadden kunnen volgen.

Voor mensen die niet vertrouwd zijn met larp, kan het verhaal soms wel ingewikkeld overkomen. Alles wordt wel duidelijk uitgelegd, maar daardoor krijg je als lezer soms ook het gevoel ietwat uit het verhaal gehaald te worden. Sommige gebeurtenissen gebeuren ook vrij snel, zoals wanneer Duncan en Verena verliefd worden. Anderzijds heeft het boek zeker spannende elementen naarmate het verhaal verder vordert. De schrijfstijl is eenvoudig, maar soms komen er wel vrij lange zinnen voor, waardoor het boek niet altijd even vlot leest.

Het boek gaat over een origineel thema en het is leuk om op zo een verhalende manier kennis te maken met deze nog vrij onbekende vorm van theater. Je volgt alles voor en achter de schermen en krijgt via het verhaal wel een goed idee van wat larp nu juist is. Het boek is geen topper, maar mensen die kennis willen maken met deze vorm van improvisatietheater en niet afgeschrikt zijn door een iets ingewikkelder plot, zullen zeker kunnen genieten van het verhaal.