Fascinerende hoofdpersoon

Na Een kwestie van bloed, de vijftiende Rebus-thriller, is nu het elfde deel verschenen, als vijftiende in Nederland. De Nederlandse verschijningsvolgorde blijft een punt, met een hoofdpersoon als Rebus die zich zo enorm ontwikkelt in de serie. In Dode zielen doen we een stap terug in de tijd, en leren we een hoop meer over de ingewikkelde persoon die Rebus is.
Zoals altijd heeft John Rebus met verschillende zaken te maken. Zo ontdekt hij dat een pedofiel die hij jaren geleden heeft opgepakt weer op vrije voeten is, en is teruggekeerd naar Edinburgh. Wanneer hij navraag doet naar de man, blijkt er achter de schermen iets gaande, want de verhuizing naar Edinburgh is door de autoriteiten geregeld. Maar waarom is deze veroordeelde zedendelinquent dan in een kinderrijke wijk geplaatst?
Rebus wil er het fijne van weten, maar heeft het ondertussen ook druk met andere zaken. Zo moet hij getuigen in een zaak tegen twee medewerkers van een weeshuis, die gedurende meerdere jaren kinderen zouden hebben misbruikt. Waarom moet Rebus, die toch niet zo veel met de zaak te maken had, op komen draven in de rechtbank?
Daarnaast windt de inspecteur zich enorm op over de zelfmoord van een gewaardeerde collega, Jim Margolies. Margolies had alles wat hij zich maar wensen kon, maar hij is midden in de nacht van een klif gesprongen. Kan de man echt ergens zo door gekweld zijn geweest, of is er toch iets anders aan de hand?
Qua werk eist de thuiskomst van een seriemoordenaar Rebus’ aandacht op. Het is niet duidelijk waarom deze moordenaar, die vijftien jaar in een Amerikaanse gevangenis heeft gezeten, naar Edinburgh is gekomen. Nu praat hij met een Schotse journalist, zogezegd om zijn levensverhaal te laten publiceren. Maar spelen er geen andere motieven?
Alsof Rebus het niet druk genoeg heeft, komt er ook nog iemand uit zijn verleden opduiken. Een vroeger vriendinnetje, dat altijd in Rebus’ geboorteplaats is blijven wonen, vraagt hem of hij wil helpen zoeken naar haar zoon. De negentienjarige jongen is na een avondje stappen in de stad nooit meer naar het dorp teruggekomen, en niemand lijkt zijn verdwijning serieus te nemen. Rebus kan niet anders dan zijn oude vlam en haar man te hulp schieten, maar daarmee worden ook heel wat jeugdherinneringen opgerakeld.
Met name door dat laatste leren we Rebus in Dode zielen weer een stuk beter kennen, en je krijgt weer puzzelstukjes aangereikt om beter te begrijpen waarom hij de man geworden is die hij is. Dat is ook meteen het meest boeiende aan dit boek, want de verschillende zaken die spelen blijven nogal aan de oppervlakte.
Pas tegen het eind wordt duidelijk dat de verschillende lijnen toch meer met elkaar te maken hebben dan je in eerste instantie zou denken, maar eigenlijk is de misdaad in deze thriller absoluut niet het belangrijkste. Dit keer draait het vooral om Rebus, en dat is helemaal niet erg, want de man blijft een fascinerend personage waarvan steeds weer nieuwe lagen worden blootgelegd.