De zelfingenomen psychiater Olivier is dood en dat is maar goed ook, want hij is al die jaren veel te ver gegaan - zoveel is meteen duidelijk na de sterke Proloog. Maar hoe en door wie?
In korte, vlotte scènes wordt de lezer langzaam meegetrokken in het leven, of beter gezegd: in de blik van Jet, nadat zij door Olivier plotseling aan de dijk is gezet. Totaal verslingerd aan die foute man blijft zij geloven dat het allemaal wel weer goed komt. De omgeving mag niks weten van de breuk, zij sluit ‘vriendschap’ met de nieuwe vriendin van Olivier, dringt op slinkse wijze zijn huis binnen en papt aan met zijn collega. Knap en navoelbaar laat Kamphuis zien hoe Jet maniakaal blijft volharden in haar vertroebelde kijk op haar relatie, ondanks alle binnensluipende twijfel. Tot zij uiteindelijk moet erkennen dat iedereen beter af is als Olivier dood is. Maar als dat daadwerkelijk gebeurt, ontstaat een nieuwe blikvernauwing, waardoor de fascinerende ontknoping toch weer als een complete verrassing komt. Ook déze lezer bleek Ex met een beslagen bril te hebben gelezen! Sterk en geloofwaardig.