Schuingedrukte letters waar je trillingen van krijgt

Voel je je veilig? Wanneer ben je eigenlijk echt veilig? Wat doe je als je erachter komt dat je in de gaten wordt gehouden en dat jij niet de enige bent? Hoe voel je je als de mensen om je heen niet met je meevoelen als je verteld dat je in gevaar bent?

Zoë, een volwassen vrouw met 2 volwassen kinderen, een liefdevolle partner en ex-partner (de vader van haar kinderen), ziet een foto van haarzelf, waarvan zij niets wist over het bestaan, in de krant tussen de escortadvertenties. Als ze dit aan haar gezin vertelt, wordt er gezegd dat de vrouw op de foto waarschijnlijk iemand anders is en dat Zoë zich er niet druk om moet maken. Toch laat Zoë het niet zomaar zitten en gaat er achteraan. Dan wordt ze pas echt bang. Gelukkig wilt rechercheur Kelly haar helpen.

Dit verhaal wordt verteld als ik-persoon door het slachtoffer Zoë, als derde- persoon die vertelt over rechercheur Kelly en als creepy- persoon tussendoor met schuingedrukte letters waar je de trillingen pas echt van krijgt.

Als voormalige politievrouw, is Clare Mackintosh als geknipt voor thrillerromans. Dat heeft ze als tweede keer bewezen met dit boek ‘ik zie jou’. Ondanks de spanning, liep het verhaal moeilijk in het begin. Telkens gebeurde hetzelfde. Een foto van een vrouw in de krant, Zoë en Kelly die erachteraan gingen en de wereld om hen heen die zich er niets van aantrok. Later in het boek werd het spannender en liep het verhaal niet meer, maar rende het. Dan ben je pas echt in het verhaal en wil je niet meer stoppen!