Het Juvenalis dilemma hangt téveel van de toevalligheden aan elkaar en de hoofdpersonen zijn ronduit ongeloofwaardig. Die Susan is gewoon té intelligent, te mooi en té sensueel tegelijk. En dan ivy-league talenprofessor David een suffig type met ’n slip-overtje onder zijn colbert volgens mij, die zijn Spaans - naast nog 8 andere vreemde talen - zó volmaakt spreekt dat zijn allerlaatste restje Amerikaans accent te Sevilla als ‘komt uit het noorden van Spanje’ wordt geïnterpreteerd. Té onwaarschijnlijk allemaal en dat gaat gaandeweg het verhaal storen.
Bovendien de bloedstollende ontknoping, de laatste 10 minuten vóór het terrorisme de wereld definitief had kunnen overnemen zeg maar, die over een stuk of 7 hoofdstukken werdt uitgesmeerd en waarbij David zich als leek op het gebied van crypto nog even snel als genie ontpopt... te veel van het goede.
Maar spannend was het wel.