De afgelopen week een thriller van formaat gelezen. Door het succes van zijn boek met een formaat als van een stoeptegel met maar liefst 950 bladzijden getiteld Leilieblank, Scharlakenrood (geen thriller wel een aanrader), is het werk van Michel Faber erg populair. Een wat ouder werk van hem Onderhuids vraagt daarom aandacht.

Een waanzinnige thirller met in de hoofdrol een vrouwelijk wezen (als het al dat is) dat lifters oppikt langs de snelweg, tijdens de rit drukt het wezen een knopje in op het dashboard. Daarna... nee lees dat zelf maar, zinderend spannend en huiveringwekkend. Deze week zag ik een lifter langs de weg staan en zelfs daar schrok ik van. In mijn spiegel was ik op zoek naar de bewuste Toyota en dacht aan het knopje. Met andere woorden goede lieden, lezen.

Onderhuids van Michel Faber, een boek dat letterijk onder je huid kruipt en gemene steken achterlaat, prikkelend en huiverend. Het blijft voor altijd gevaarlijk langs de weg.