Lezersrecensie
Geschiedenis roman in verstild Finland
Uiterste dagen van Ferdinand Lankamp
Als je aan een roman begint en je leest als eerste het motto ‘Als u ten strijde trekt tegen de vijand en u stuit op een overmacht, met paarden en strijdwagens, wees dan niet bang, want de HER, uw God, die u uit Egypte heeft geleid, staat u bij’ (Deuteronomium 20:1) en na een paar pagina’s de tekst van een ingelijst borduurwerk boven de eettafel ‘de Heer is een krijgsman, de Heer is zijn naam’ dan weet je dat je een bijzonder boek in handen hebt. Ook al zit je een verwarmde kamer je krijgt het al lezend gaandeweg kouder en kouder. Lankamp schrijft je in een landschap waar je geen enkele referentie aan hebt, toch bevindt je je op het winterse van Finland. Je reist mee met de slee getrokken door het oude betrouwbare paard. Je gaat met Edvard Haga op weg. Je bent zijn metgezel in zijn queeste. Je voert met hem de vrijwillig gekozen opdracht uit: je paard - waaraan je zo gehecht bent - wegbrengen om met andere paarden op transport te gaan naar Karelië voor de strijd tegen de Russen (1940). Je ontmoet zijn familie die zo zijn eigen waarschuwende gedachte heeft over deze opdracht. Je ontmoet zijn vrienden uit de vorige oorlog, met wie hij existentiële ervaringen deelt. En .... over zijn/je schouder kijkt de auteur mee. Deze maakt zich zorgen of hij niet te veel fantaseert en Edvard wel recht doet. Hij legt zijn eigen geschiedenis in het verlengde van de zijne. Hij wil een roman schrijven zonder plot. Toch ontkomt hij daar niet aan. Als Edvard hoog te paard zijn bevelen geeft, wordt zijn leven ternauwernood gered door een onderofficier. Russische kogels fluiten om zijn oren. Het noodlot slaat toe: de onderofficier doodt het wild geworden paard met een kogel door zijn slaap. Edvard valt van zijn paard, stort ter aarde, raakt zwaar gewond door de hoeven. Hij komt thuis, verward en hallucinerend, en ..... sterft. Hij heeft het uiterste gedragen ...
Lankamp schrijft in een stijl met een knipoog naar de grote klassieke Russen een boeiende roman in een verstilde Finse wereld waar eigenlijk niets lijkt te gebeuren. Zijn eigen geschiedenis en ervaringen bij zijn bezoek aan de wereld van zijn gestorven voorouders en zijn bespiegelingen over schrijven verrijken het verhaal.
Een boek om in een ruk uit te lezen en vervolgens weer op temperatuur te komen!!
Bussum, 13 mei 2019
Ruurd Werner
Als je aan een roman begint en je leest als eerste het motto ‘Als u ten strijde trekt tegen de vijand en u stuit op een overmacht, met paarden en strijdwagens, wees dan niet bang, want de HER, uw God, die u uit Egypte heeft geleid, staat u bij’ (Deuteronomium 20:1) en na een paar pagina’s de tekst van een ingelijst borduurwerk boven de eettafel ‘de Heer is een krijgsman, de Heer is zijn naam’ dan weet je dat je een bijzonder boek in handen hebt. Ook al zit je een verwarmde kamer je krijgt het al lezend gaandeweg kouder en kouder. Lankamp schrijft je in een landschap waar je geen enkele referentie aan hebt, toch bevindt je je op het winterse van Finland. Je reist mee met de slee getrokken door het oude betrouwbare paard. Je gaat met Edvard Haga op weg. Je bent zijn metgezel in zijn queeste. Je voert met hem de vrijwillig gekozen opdracht uit: je paard - waaraan je zo gehecht bent - wegbrengen om met andere paarden op transport te gaan naar Karelië voor de strijd tegen de Russen (1940). Je ontmoet zijn familie die zo zijn eigen waarschuwende gedachte heeft over deze opdracht. Je ontmoet zijn vrienden uit de vorige oorlog, met wie hij existentiële ervaringen deelt. En .... over zijn/je schouder kijkt de auteur mee. Deze maakt zich zorgen of hij niet te veel fantaseert en Edvard wel recht doet. Hij legt zijn eigen geschiedenis in het verlengde van de zijne. Hij wil een roman schrijven zonder plot. Toch ontkomt hij daar niet aan. Als Edvard hoog te paard zijn bevelen geeft, wordt zijn leven ternauwernood gered door een onderofficier. Russische kogels fluiten om zijn oren. Het noodlot slaat toe: de onderofficier doodt het wild geworden paard met een kogel door zijn slaap. Edvard valt van zijn paard, stort ter aarde, raakt zwaar gewond door de hoeven. Hij komt thuis, verward en hallucinerend, en ..... sterft. Hij heeft het uiterste gedragen ...
Lankamp schrijft in een stijl met een knipoog naar de grote klassieke Russen een boeiende roman in een verstilde Finse wereld waar eigenlijk niets lijkt te gebeuren. Zijn eigen geschiedenis en ervaringen bij zijn bezoek aan de wereld van zijn gestorven voorouders en zijn bespiegelingen over schrijven verrijken het verhaal.
Een boek om in een ruk uit te lezen en vervolgens weer op temperatuur te komen!!
Bussum, 13 mei 2019
Ruurd Werner
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van RuurdW
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
