Prachtig aangrijpend jeugdboek

Het verhaal:
De 9 jarige Ada neemt je mee naar Engeland, naar het jaar 1939. Samen met haar moeder en broertje Jamie wonen ze in een appartement in Londen. Vader leeft niet meer. Ada is geboren met een klompvoet waar nooit iets aan is gedaan. Haar moeder schaamt zich voor Ada en houdt haar binnen. De schaamte voor Ada gaat zo diep bij moeder, dat ze Ada lichamelijk en geestelijk mishandeld.
Op een dag wordt er aangekondigd dat de kinderen uit Londen geëvacueerd moeten worden, ze zullen naar het platteland worden gebracht. Moeder vindt het niet nodig dat Ada ook gaat en besluit dat alleen Jamie geëvacueerd wordt. Maar Ada is niet van plan om alleen achter te blijven en vlucht stiekem met Jamie mee.
Wanneer ze aankomen op het platteland komen ze in huis bij mevrouw Susan Smith. Het in huis nemen van Ada en Jamie gaat niet echt van harte, toch ontstaat er langzaam een band. Voor Ada en Jamie gaat er een wereld open. Het leven hier blijkt veel beter te zijn dan ze gewend zijn. Ze hebben elke dag te eten, gaan elke dag in bad, worden meegenomen naar de dokter, Ada krijgt verband om haar klompvoet, ze worden voorgelezen en Ada mag ‘gewoon’ naar buiten. Wat geniet Ada daarvan! Ze vindt het heerlijk om buiten te zijn en om met het paard Butter om te gaan. Toch blijken er hier ook wel wat moeiten te zijn. Jamie mag naar school, maar Ada is niet welkom op school omdat ze niet ‘leerbaar’ zou zijn. Ze leert van Susan hoe je om kunt gaan met negatieve reacties ‘die kromme poot zit een heel eind van mijn hoofd‘ en ze leert om op zichzelf te vertrouwen. Maar kan ze bij Susan blijven? Wat als de oorlog voorbij is?

Mijn mening
Een mooi, aangrijpend en levensecht verhaal. De schrijfster schrijft zo beeldend dat ik al op de eerste bladzijde helemaal in de persoon Ada zat. Het verhaal komt echt goed binnen. Mishandeling, verwaarlozing, negatief zelfbeeld, zijn onderwerpen die terugkomen in het verhaal. Best heftig om te lezen hoe Ada dit ondergaat. Aan de andere kant wordt het niet te heftig beschreven. Daarnaast vind ik het ook erg mooi dat het tegenovergestelde aan bod komt. Ada krijgt ook te maken met liefde en vertrouwen, je wordt helemaal meegenomen in dat proces. Je voelt hoe lastig het is voor Ada. De afloop had ik niet zien aankomen en was voor mij onverwacht.