Te weinig woorden

Ik weet dat er niet veel woorden nodig zijn om heftige emoties op te roepen, maar in dit boek voelt het meer alsof de auteur een groot aantal paragrafen vergeten is.
De hoofdpersoon van het verhaal is net bevallen als er een verder niet gespecificeerde natuurramp plaatsvindt in Groot-Brittannië en zij en haar man en baby naar haar schoonouders vluchten. Daar blijven ze tot ze verder moeten vluchten. Het verhaal gaat vooral over de gebeurtenissen die zij meemaakt en het langzaam groter worden van haar zoon. En daar blijft het een beetje in hangen. Het is geen slecht boek, maar het is wel iets te kaal. Ik mis te veel. Een pluspunt is wel dat het nergens zeurderig wordt, daar heeft het niet genoeg woorden voor, maar er ontbreekt ook veel diepte. Het leest als een spin-off van het verhaal van R, haar man, of van O en C, twee andere personages in dit boek, dat dikkere boeken zouden kunnen zijn geweest en meer zouden uitleggen. Na het lezen van dat boek zou Het eind is ons begin een fantastisch 'companion piece' zijn voor de serie. Een soort deel 1.5.