Mooi simpel

Karin Fossum, het pseudoniem van Karin Mathisen, is één van de grote namen uit de Noorse misdaadliteratuur. Ze schrijft psychologische thrillers met veel aandacht voor sfeer en geloofwaardige personages. Haar eerste boek, Eva's oog verscheen in 1995 en werd bekroond met de prestigieuze Riverton-Prijs en de Glazen Sleutel voor de beste Scandinavische misdaadroman. Dit is eveneens het eerste boek uit de serie met inspecteur Konrad Sejer. Karin Fossum heeft haar eerste boek opgedragen aan haar overleden vader die de publicatie gelukkig nog net heeft meegemaakt. In haar boeken hangt een sfeer van heimwee naar een vader. Haar boeken zijn vertaald in 14 talen, waaronder het Nederlands.

Het zesde boek van de schrijfster genaamd Zwarte Seconden, gaat over de verdwijning van Ida Joner.
Het meisje van bijna 10 jaar stapt op haar fiets om een tijdschrift en wat kauwgom te kopen. De ergste nachtmerrie van haar moeder - Helga – wordt realiteit als Ida niet terugkeert van haar fietstochtje. Verschillende mensen uit het dorp worden opgeroepen om mee te helpen zoeken naar Ida. Negen dagen na de verdwijning wordt het stoffelijk overschot van Ida Joner gevonden. Ida was in een deken gewikkeld en droeg een wit nachthemd. Op het eerste zicht zag ze er normaal uit, ze had geen verwondingen. Er werd een onderzoek gestart om te achterhalen wat haar doodsoorzaak was. Ida was gestorven aan inwendige bloedingen, haar buikholte zat vol met bloed en ze was bevroren. Het bekende hoofdpersonage uit de boeken van Karin Fossum, inspecteur Sejer, gaat op zoek naar de dader en probeert op zijn eigen bedachtzame manier het onderzoek tot een goed einde te brengen.
Karin geeft tot in detail de gevoelens van de familie weer bij deze gebeurtenis. Je zit meteen in het verhaal.
Er komen veel interessante personages in het boek voor, maar niet iedereen krijgt een even grote rol. Dit achtte ik als lezer bij sommige personages nodig, vooral de vader van Ida die de dag na de verdwijning naar Helga’s huis komt na de zoektocht weer vertrekt en daarna ook ‘vertrekt’ uit het boek.
Zwarte seconden is een sfeervol boek met interessante karakters. Emil is een niet pratende ‘ dorpsgek’ die met zijn driewieler vele kilometers aflegt. Dat geeft houvast in zijn leven. Een prachtstuk in dit boek is wanneer de inspecteur hem ondervraagt met behulp van playmobil. Via Tomme, de neef van Ida, beschrijft Fossum het leven van een puber. Dan hebben we nog Helga, de moeder van het slachtoffer. Via haar worden ondraaglijke angst en verdriet verwoord. En natuurlijk vinden we ook inspecteur Sejer terug in haar boek. Fossum beschrijft hem als een soort ‘oerbeeld’ van een politie-inspecteur.
De kracht van het boek ligt in de beschrijving van deze personages. Je komt hun persoonlijkheid, hun emoties, onwillekeurige gedachten en fantasieën te weten. Karin laat het verhaal door verschillende van deze personages vertellen waardoor de inleving die ze creëert opmerkelijk wordt.
Wat ik minder positief aan het boek vind is dat je in het begin van het boek al te weten komt wat er met Ida gebeurd is. Je voelt in het begin al wie de dader is , en het vermoeden blijkt dan te kloppen, maar de manier waarop Fossum schrijft houdt de spanning erin en dat moedigt je aan om door te lezen. Tot het einde hoopte ik toch nog op een onverwachte wending maar die kwam er niet. Het is een mooi maar simpel boek.
De verrassing zat hem voor mij in het gegeven dat een in wezen simpele gebeurtenis zoveel verstrekkende gevolgen kan hebben. Bovendien kan je eigenlijk alleen maar medelijden hebben met alle betrokkenen. Vooral de wanhoop van de moeder in het begin van het verhaal wordt treffend omschreven.

Het verhaal is meeslepend en wordt op een gevoelige manier neergezet. Daarom moedig ik iedereen aan om toch één van haar boeken te lezen. Vanaf je begint te lezen heb je toch het gevoel dat je moet doorlezen ondanks dat je al snel een vermoeden hebt wie de dader is.