Een verademing na Galgenveld (deel 1 Noordzeemoorden)

Met weinig hoge verwachtingen begon ik aan Ijskoud (deel 2 van de Noordzeemoorden), dit doordat deel 1 me niet had kunnen bekoren. Ijskoud was daarom een aangename verrassing. De schrijfstijl was nog steeds kort, bondig en punctueel, maar niet meer te. Hierdoor leest Ijskoud als een trein.
De verhaallijnen van deel 1 lopen door in deel 2, daarom is het toch aan te raden om deel 1 als eerste te lezen. Hierdoor ontdek je vooral de ontwikkeling die Kyra Slagter doormaakt van puber naar meer volwassen. Ze gaat studeren en verder met de zoektocht naar haar zus. Ook Maud Mertens zien we terug in dit verhaal, maar ondanks enkele oplevingen blijft ze een behoorlijk grijze muis.
Het onderzoek van Maud en ook een beetje van Kyra start als het oppaskind van de vriendin van Kyra, Sophie, verdwijnt bij de kinderboerderij. Enkele uren later blijkt nog een jongen, verdwenen uit Artis. Het aantal kinderen dat verdwijnt neemt hand over hand toe en Maud met haar teams en andere teams moeten aan de slag. Kyra is veel meer op de achtergrond betrokken en druk met haar eigen zoektocht naar Sarina. Ook het verhaal van Jane neemt enkele verrassende wendingen. Deel 3 zal ik daarom graag met plezier lezen. Hopelijk lijkt het op deel 2 kwa schrijfstijl, plot en ontwikkelt Maud zich nog wat meer.