Breekbare geheimen

Kate is een jonge vrouw met maar een doel: Yale. Het is een oude belofte aan zichzelf en aan haar moeder. Maar om in Yale te komen heeft ze een vriendin nodig. Een vriendin met geld, met connecties, eentje die een beetje gek is. Zodra Kate voet zet in Waverly begint ze haar zoektocht naar zo’n vriendin. En ze vindt die vriendin in Olivia. Algauw zijn de meisjes onafscheidelijk. Kate mag zelfs intrekken bij Olivia, met toestemming van haar vader. Het lijkt wel een sprookje. Maar er is ook nog de nieuwe marketing director, Mark Redkin, een vreemde man met een duistere gloed waardoor Kate op haar hoede is. De rest van Waverly is echter helemaal weg van Mark Redkin, zelfs Olivia. En dan zijn er ook nog de geheimen die beide meisjes hebben.

‘Pas op: breekbaar’ had voor mij alles wat een thriller hoorde te hebben: de spanning is te snijden, je wilt alleen maar verder lezen, de personages hebben enige diepgang en elk hoofdstuk is een nieuwe onthulling. Ik las deze YA met de vaart van een trein, dankzij de vlotte pen van Teresa Toten. De korte zinnen, zonder ingewikkelde structuren, dragen niet alleen bij aan de spanning, maar ook aan de leesbaarheid van het boek. Teresa koos ervoor om elk hoofdstuk een ander perspectief te kiezen. De ene keer schrijft ze vanuit de leefwereld van Kate, de andere keer vanuit deze van Olivia. Elk hoofdstuk is een andere dag, Teresa begint haar verhaal waar het ook eindigt, het volledige middengedeelte van het boek is vrijwel chronologisch opgebouwd. Een enkele keer komt er een flashback in voor, een moment dat Kate terugkijkt naar het verleden.

Met die perspectiefwisseling en de flashbacks bouwt Theresa de spanning binnen het verhaal op. Door de wisseling van perspectief kom je telkens een ander stukje uit het volledige verhaal te weten. Alles lijkt in eerste instantie te draaien rondom het verleden van Kate en de relatie tussen Olivia en Mark, maar verder in het verhaal wordt duidelijk dat ook het geheim van Olivia een grote rol speelt. Dat kon enkel duidelijk worden doordat Olivia ook regelmatig het woord krijgt. De cyclische beweging in het boek is een enorme meerwaarde en bracht de verrassing in het einde. Het verhaal begint namelijk in het ziekenhuis waar een van de meisjes in coma ligt, en het andere meisje bij haar waakt. Dan keert Teresa terug naar de start van het schooljaar, waarbij Kate op Waverly aankomt. Ze verhaalt de gebeurtenissen vanaf dat moment tot het moment in het ziekenhuis, waar het boek ook eindigt, maar pas bij de laatste bladzijden wordt duidelijk wie in coma ligt en wie waakt. Voor mij waren de rollen op het einde zelfs helemaal anders dan ik ze mij in het begin had voorgesteld.

Mooi is ook hoe je als lezer in het ongewisse wordt gelaten, maar net voor de schrijver je vertelt hoe het zit, heb je het meestal zelf wel door. Het is dus niet vervelend dat je zelf niets kan uitvissen, integendeel daar krijg je genoeg duidelijke hints voor, maar het is ook niet zonneklaar hoe alles niet precies in elkaar zit.

Over het einde heb ik gemengde gevoelens. Niet alles was voor mij afgewerkt, er zaten nog een paar losse draadjes in het verhaal. Vermoedelijk heeft dit te maken met het open einde. Toch heb ik niet geheel het gevoel dat het werkt zoals het zou moeten. Ik blijf achter met het gevoel alsof ik iets gemist heb, dat ik het boek nog eens moet herlezen. Langs de ene kant is dat een positief punt voor de schrijfster, je blijft toch nieuwsgierig achter. Langs de andere kant hou ik er niet van dat ik als lezer op mijn honger blijf zitten.

Pas op: breekbaar was voor mij dus een geslaagde kennismaking met YA. Ik heb dit boek zeker gewaardeerd en heel graag gelezen. Toch blijf ik als lezer nog een beetje op mijn honger zitten. Desondanks raad ik alle liefhebbers van het spannende boek deze nieuwste van Teresa Toten zeker aan!