Rijke roman over moed, immigratie, ouderdom en een tweede kans

Isabelle Allende is terug. Zoals ik haar ken: met een maatschappij kritische roman vol liefde, emotie en spiritualiteit, goed uitgewerkte personages en een vlotte schrijfstijl. Door toeval raken de drie hoofdpersonen in door sneeuwstormen geteisterd New York verwikkeld in een soort roadmovie waarin ze zich moeten ontdoen van een lijk, een pistool en een auto. Allende weet de geschiedenis van Midden- en Zuid-Amerika, waar dictatuur en moordpartijen de drijfveren vormen voor talloze immigranten om naar Noord-Amerika te vluchten, naadloos met haar personages te vervlechten. Maar ze verhaalt ook over hoe liefde onverwacht om de hoek kan komen. En dat stemt hoopvol. Want hopen we daar niet allemaal op? Ook als we de 60 zijn gepasseerd?