nooit gedacht dit ooit te zeggen, maar de film is beter dan het boek :D

Na een heleboel non fictie werd het wel eens tijd om me terug aan fictie te zetten. Om te beginnen dan maar een licht jeugdromannetje, waarvan de film me wel had kunnen bekoren.

Lef is dit jaar verfilmd als Nerve met Emma Roberts (u weet wel, nichtje van) in de hoofdrol. Een vijfentwintigjarige die de rol van een zeventienjarige speelt, we weten allemaal dat het in Hollywood wel vaker gebeurt, waarschijnlijk omdat een halfnaakte minderjarige wel voor meer problemen kan zorgen dan een meerderjarige. Verder mag een meerderjarige ook wel meer uren kloppen dan een minderjarige, kan me wel voorstellen dat dat ook vaak meespeelt.

Maar goed, wie de film heeft gezien, kent niets van het boek, en wie het boek heeft gelezen kent niets van de film. Het zijn eenvoudigweg twee verschillende verhalen, met als enige gelijkenis de personages en dat het om een spel gaat via het Internet die uit de hand loopt.

Het zal u misschien verbazen, maar mijn voorkeur ging uit naar de film, die net iets meer morele boodschap in zich had dan het boek. Verder is het boek vrij Nederlands vertaald, wat voor een Vlaming soms toch ietwat vervelend kan overkomen.
Ik vond de waagstreken die men in de film moest uitvoeren ook een stuk gewaagder dan die in het boek, die bijna allemaal persoonlijk waren en op het schofterig af naar anderen. Al zaten er ook wel enkele leuke tussen, maar die hadden op beeld niet zo goed geplakt, denk ik. (b.v. het zich voordoen als een hoertje is waarschijnlijk leuk om te lezen, maar geef me toch maar de problemen in de winkel of het blind rijden met de motor in de film).

Het gebeurt dus niet zoveel maar ik heb het idee dat ze in de film net iets meer fantasie hadden dan Jeanne Ryan zelf. Aan de uitgeverij Van Goor die deze vertaling op de markt heeft gebracht zou ik ook nog wel willen zeggen: alsjeblieft, iets neutraler taalgebruik kan echt geen kwaad hoor.
Maar goed, het is dan ook een jeugdboekje.