Klassieke Baantjer in moderne setting

maar dan in een modernere setting.,Na een korte pauze van ongeveer een jaar besloot Appie Baantjer zijn schrijverspen toch weer op te pakken. Een oude belofte werd bewaarheid: een politieserie schrijven samen met die andere rechercheur annex misdaadauteur, Simon de Waal.
Een serie met een nieuwe hoofdpersoon want, zo vond de inmiddels 85-jarige Baantjer, het moest vooral niet gaan lijken op zijn succesreeks met hoofdinspecteur De Cock, over wie hij maar liefst 70 (!) delen schreef.
Ze bedachten het nieuwe rechercheursduo Peter van Opperdoes, een oude rot en net weduwnaar geworden, en zijn jongere partner Jacob. Het politiebureau aan de Warmoesstraat op de Wallen werd omgewisseld voor Bureau Raampoort. De Cocks verhelderende borrel in café Lowietje werd vervangen door de wijze raad van Van Opperdoes’ overleden vrouw, met wie de oude rechercheur regelmatig gesprekken voert. Andere ingrediënten maar het resultaat is hetzelfde. Verwacht geen nagelbijtende spanning of een ingenieus gecompileerd misdaadverhaal, nee, Een dief in de nacht is een vermakelijke policier, met een alleraardigste plot en twee zeer innemende hoofdpersonen.
In Een dief in de nacht worden Van Opperdoes en Jacob geconfronteerd met een lijk op een afgelegen pier. Aanvankelijk denken ze aan een ‘gewone’ afrekening. De zaak wordt ineens een stuk gecompliceerder als niet ver van de plaats delict een auto wordt gevonden… met een tweede lijk. De rechercheurs staan voor een raadsel, zeker wanneer het niet blijft bij twee doden.
Het derde boek van De Waal & Baantjer ademt de sfeer uit die we zo goed kennen van de klassieke Baantjer reeks, maar dan in een modernere setting. Van Opperdoes en Jacob zijn prettige hoofdpersonen, al na een paar bladzijden heb je het gevoel dat je het tweetal al jaren kent. De Waals recherche-ervaring, zijn kennis van hedendaagse onderzoeksmethoden, maar ook zijn humor voorzien het verhaal van dat extra laagje dat nodig is om er een moderne politieroman van te maken. Lekker leesvoer voor een herfstachtige avond.
Leuk detail is dat de openingsscène gebaseerd is op eerdere schrijfsels van Appie Baantjer, ooit bedoeld voor de uiteindelijk nooit afgeronde 71e Baantjer.