Rita Katz probeert door de feiten in een autobiografische roman te verwerken, aan de wereld duidelijk te maken hoe de terroristische netwerken (kunnen) opereren. Het is onvoorstelbaar voor de meesten van ons hoe zij dit heeft kunnen klaarspelen, als moeder van vier kinderen. Maar als je haar achtergrond kent, begrijp je een beetje de gedrevenheid. Ik denk dat het nodig was het verhaal in deze vorm te schrijven om het aan een breder publiek te vertellen. Enerzijds herkenbaar door het vertellen over haar achtergrond, gezin en (gezins)leven en anderzijds over politieke en terroristische structuren die zij heeft onderzocht. De balans daarin slaat op een gegeven moment wel door naar ingewikkelde uiteenzettingen over radicale instanties en personen maar deze kenbaar maken aan het grote publiek is dan ook haar grootste doelstelling. Zou ze over haar leven verder hebben moeten uitwijden en over alle strubbelingen die ongetwijfeld hebben plaatsgevonden in haar privéleven, dan zou ze een driedubbeldik boek hebben moeten schrijven, of gewoon nog een boek. Ze heeft haar poging om een breed publiek in te lichten op de beste manier vorm gegeven! Het blijft leesbaar en zeer verhelderend.