Nuchtere kijk op Extase

De Engelsman Jules Evans schreef eerder het boek Filosofie voor het leven. Nu komt hij wederom met een filosofisch boek. De kunst van controle-verlies. Hierin gaat hij op zoek naar een natuurlijk evenwicht tussen het rationele levenspatroon van de westerse wereld en vormen van extase. Zijn belangstelling voor geestelijke verrukking werd aangewakkerd door een bijna-doodervaring die hij had na een skiongeluk. Volgens Jules Evans is het belangrijk dat we een manier vinden om ons zelf zo nu en dan te kunnen verliezen. We staan in de westerse wereld voortdurend onder spanning, we raken oververmoeid en kunnen onszelf aardig in de weg zitten.

In De kunst van controle-verlies neemt Jules Evans je mee in zijn zoektocht naar extase. Hij dook in de geschiedenis, onderging diverse rituelen om tot een vorm van extase te komen. Zo verkende hij onder andere de wereld van het christendom en toont hij de lezer hoe kunst en bepaalde muziekstromen je in extase kunnen brengen. Daarnaast vergeet hij ook de alternatieve mogelijkheden niet zoals psychedelica, tantra en mindfulness. Hij schrijft over de extatische effecten van sport, de natuur en zelfs oorlog. Als afsluiter een hoofdstuk over transhumanisme, kan nieuwe technologie ons in een extatische toestand brengen?

Het interessante boek bevat bijzonder veel gedetailleerde informatie, als een ware filosoof gaat de auteur diep op de stof in. Hij bespreekt de gezonde aspecten van extase, maar schroomt er ook niet voor om je op de gevaren te wijzen in zijn boek. De kunst van controle-verlies is opgedeeld in verschillende hoofdstukken. Het geheel noemt hij ‘Het festival van de extase’ en iedere “soort” manier is dan ook te vinden in een andere festivaltent (hoofdstuk). Hij start met een pakkend hoofdstuk vol spontane spirituele ervaringen en daarna neemt hij je mee over het festivalterrein. Jules Evans schrijft eerlijk en met een nuchtere houding.