Zeer indrukwekkende waargebeurde verslag

Tranen en Troost is het zeer indrukwekkende waargebeurde verslag van Pietro Bartolo. Hij is al jarenlang vluchtelingenarts op zijn thuishaven, het Italiaanse eiland Lampedusa. Een schitterend eiland waar helaas al 25 jaar lang met regelmaat bootvluchtelingen aankomen. Na een lange vermoeiende reis, wat vaak al voorafging aan een aantal behoorlijk traumatische ervaringen komen mannen, vrouwen en kinderen dood of levend aan op Lampedusa. Pietro Bartolo is een van de hulpverleners die dag en nacht voor deze groep mensen klaar staat. Hij maakte samen met zijn team en veel van de eilandbewoners al een hoop narigheid mee, vaak kunnen ze slechts een enkeling redden.

In Tranen en Troost beschrijft hij, met behulp van journaliste Lidia Tilotta, de gruwelijke waarheid rondom het vluchtelingenprobleem en wat dat met een mens doet. Het boek is een rauw verslag van deze waarheid, een heftige getuigenis die je zonder twijfel zult raken. Tranen en Troost is dan ook geen boek om in een keer uit te lezen, de gebeurtenissen zijn zo indrukwekkend en veelal droevig dat je alleen al uit een soort respect het boek zo nu en dan even neer moet leggen, zodat je alles even op je in kunt laten werken. De situaties die de vluchtelingen hebben moeten doorstaan zijn veelal onmenselijk te noemen, ongelooflijk wreed en hartverscheurend triest. Het geeft je als lezer een machteloos gevoel.

Veel persoonlijke verhalen komen aanbod. Waaronder het verhaal van vrouwen uit Libië die kort nadat ze door een kookincident hevige brandwonden hadden opgelopen zonder pardon door de mensensmokkelaars op een boot werden gezet. Je zult verhalen lezen van mensen die de overtocht net niet hebben gehaald, maar ook over zij die door het oog van de naald zijn heen gekropen. Zij die de dood in de ogen hebben gekeken, maar dankzij de inzet van Pietro Bartolo en zijn team en/of andere hulpinstanties hun verhaal wel kunnen navertellen. Hij beschrijft ook hoe de machtshebbers in Europa er vaak voor kiezen hun ogen te sluiten voor dit wereldwijde probleem. Veel vluchtelingen overleven de overtocht niet, een reis die niemand voor zijn lol maakt, maar vaak een laatste poging is om te ontsnappen uit een onophoudelijke hel van oorlog en terreur.

Tranen en Troost is zo’n boek waarbij elke recensie tekortschiet. Een boek dat werkelijk iedereen zou moeten lezen, misschien worden de machtshebbers eindelijk wakker en krijgt eenieder, dankzij het inzicht dat dit boek je geeft, in elk geval meer respect voor vluchtelingen in het algemeen.